واكاوي شرايط داخلي و بين المللي انعقاد قرارداد 1919 (ابعاد و رويكردها)

(Exploring the Domestic and International Conditions of the 1919 Contract (Dimensions and Approaches

يكي از مهمترين جريانات سياسي دوره مشروطه قرارداد 1919 بود كه در 18 مرداد 1298 ه‍ . ش بوسيله وثوق الدوله نخست وزير وقت سلطنت احمد شاه بسته شد. قـرارداد 1919 ايران و انگليس نقطه عطف بزرگي‌ در تاريخ ايران در دوران جديد،و در مناسبات كشورمان با انگلستان بود. بسياري بر اين اعتقاد بودند كه اگر قرارداد رويتر همهء منابع ثروت كـشور را در اخـتيار انگليس مي‌گذاشت،قرارداد 1919 هم مـنابع ثـروت و هم مـنابع قـدرت‌ كـشور‌ را تسليم بريتانيا مي‌كرد. وثوق الدوله اما انعقاد اين قرارداد را در راستاي حفظ تماميت ارضي كشور مي دانست و معتقد بود كه با انعقاد اين قرارداد از خودمختاري خوزستان توسط انگليس جلوگيري به عمل آمد. شكست اين قرارداد به‌ كودتاي‌ سوّم اسفند 1299 (1921)،ظهور رضاخان،استقرار دولت پهلوي، انجاميد.اين پژوهش از طريق روش توصيفي تحليلي به بررسي شرايط داخلي و بين المللي انعقاد اين قرارداد واهداف طراحان آن مي پردازد.

One of the most important political currents was the constitutional period of the 1919 treaty, which was dated 18 August 1298. It was closed by the then Prime Minister of the reign of Ahmad Shah. The 1919 Iran-England contract was a major turning point in Iranian history in the modern era, and in our country's relations with England. It was widely believed that if the Reuter Treaty had provided all of Britain's wealth resources, the 1919 treaty would have yielded both wealth and power to Britain. Vosough al-Dawlah, however, saw the deal as a step toward preserving the country's territorial integrity and believed that the deal would prevent Khuzestan's sovereignty. The failure of this contract resulted in the coup d'état of March 1299 (1921), the emergence of Reza Khan, the establishment of the Pahlavi government