تبيين مدل تصميم‌گيري منابع انساني بر پذيرش مسئوليت اجتماعي سازمان (CSR)

Explaining Human Resource Decision Making Model on Accepting Corporate Social Responsibility (CSR): (Case study: Physical Education and Health Department of Education in Khorasan Razavi)

تصميم‌گيري منابع انساني در پذيرش مسئوليت اجتماعي سازمان به‌ عنوان هدف سازمان جهت به حداقل رساندن يا حذف هرگونه اثرات مضر و افزايش اثرات بلندمدت بر جامعه تعريف‌شده است. از اين رو هدف پژوهش حاضر تحليلي بر تصميم‌گيري منابع انساني بر پذيرش مسئوليت اجتماعي در سطح معاونت تربيت‌بدني و سلامت اداره كل آموزش‌وپرورش استان خراسان رضوي بود.روش پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از حيث روش، توصيفي و پيمايشي بود. جامعه آماري شامل كليه مديران و كاركنان در معاونت تربيت‌بدني و سلامت (مجموعاً 79 نفر) را شامل شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه عوامل مؤثر بر مسئوليت اجتماعي سازمان استفاده شد كه روايي صوري و محتوايي آن توسط متخصصين تائيد و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 87/0 به دست آمد. يافته‌ها نشان داد كه بر اساس ميزان اثر هر يك از سازه‌هاي پيش‌بين بر سازه ملاك «روش بشردوستانه» بيش‌ترين اثر را بر مسئوليت‌هاي اجتماعي كاركنان داشته است. سپس «روش اخلاقي CSR» و پس از آن «روش اقتصادي CSR» و «روش قانونيCSR» بر مسئوليت‌هاي اجتماعي كاركنان اثرگذار بودند.جامعه از آموزش‌وپرورش اين انتظار را دارد كه در زمينه‌هاي مختلف به‌موقع و به‌درستي نيازهاي دانش آموزان را بشناسند و محصولات سالم و خدمات درست به آن‌ها عرضه نمايند و نسبت به جامعه، احساس مسئوليت كنند. لذا معاونت تربيت‌بدني و سلامت آموزش‌وپرورش استان خراسان رضوي، نشان داده‌اند كه نمي‌توانند با به كار بردن رويكردها و راهبردهاي قديمي پاسخگوي نياز ذينفعان و قشرهاي مختلف جامعه باشند و نياز است كه به‌سوي به‌كارگيري راهبردهاي جديد حركت كنند.