كليدواژه :
انتولوژيك , حقيقت , دازاين , ازادي , مدرنيته
چكيده فارسي :
عليرغم اينكه هايدگر مانند فيلسوفان سياسي ديگر وارد مباحث مطرح در فلسفه سياسي از قبيل آزادي سياسي، عدالت اجتماعي، حقوق مدني و... نشده است، لذا ازطريق كليات مباحث ايشان مي توان وارد موضوعات جزئي مانند "سياست از منظر هايدگر" شد. عناصر و مفاهيمي از قبيل با-هم-هستن، تاريخمندي، تقدير جمعي و ديكتاتوري اكثريت از بن مايه هاي تفكر سياسي هايدگر به شمار مي روند، البته خود او فهم درست از امر سياسي را منوط به درك صحيح از حقيقت و ازادي مي داند. لذا در اين مقاله با توجه به اينكه ديدگاه افراد نسبت به سياست تابع انسان شناسي انها مي باشد، انسان از منظر هايدگر(دازاين) را بررسي كرده و سپس وارد مباحثي چون آزادي، حقيقت، سياست، اومانيسم و مابعدالطبيعه سنتي از نگاه اين فيلسوف بزرگ قرن بيستم خواهيم شد. طبيعتا توجه هايدگر از بعد انتيك (موجود) به بعد انتولوژيك (وجود) انسان مي تواند دستمايه مناسبي جهت پژوهش هاي سياسي و اجتماعي خاص گردد.
چكيده لاتين :
Although Heidegger, like other political philosophers, has not entered into debates in political philosophy such as political freedom, social justice, civil rights, and so on, he has been able to enter into general issues such as "politics from Heidegger's perspective". Elements and concepts such as co-existence, historicity, collective destiny, and dictatorship are the foundations of Heidegger's political thinking, though he himself considers the correct understanding of the political subject to be based on a correct understanding of the truth and freedom. Therefore, in this article, considering how people's view of politics is subject to their anthropology, man examines Heidegger from Dasein's perspective and then enters into topics such as freedom, truth, politics, humanism, and traditional metaphysics from the perspective of this great philosopher. We will become the twentieth century. Naturally, Heidegger's attention to the ontological (human) ontology (human being) can be a good prelude to specific social and political research
