بررسي خصوصيات فيزيكوشيميايي عسل نواحي مختلف منطقه آزاد ماكو

The Study of Physico-Chemical Properties of Honey Various Districts of Maku Free Zone

عسل يك ماده غذايي است كه براي سلامت فرد مفيد بوده و به عنوان يك محصول سودمند با خاصيت شفابخشي در نظر گرفته شده است. با توجه به اين كه خواص فيزيك وشيميايي عسل هاي هر منطقه بسته به نوع گل و گياهي موجود در آن منطقه متفاوت ميباشد، لذا شناخت درصد مواد تشكيل دهنده آن مهم است. مطالعه حاضر به منظور تعيين پارامترهاي فيزيكي و شيميايي تعداد 30 نمونه عسل از زنبورستانهاي مناطق ده گانه ماكو در استان آذربايجان غربي در سال1393 انجام گرفته است. نمونه ها پس از انتقال به آزمايشگاه شيمي مواد غذايي دانشگاه آزاد ماكو و آماده سازي آنها، به منظور انجام آزمايشاتي از قبيل تعيين ميزان رطوبت، ميزان ماده خشك، خاكستر، pH، اسيديته، دانسيته و ويسكوزيته مورد بررسي قرار گرفت. ميانگين pH برابر با 4/042، خاكستر0/0562، مواد جامد 83/88%، اسيديته 22/6 ميلي اكي والان در كيلوگرم، دانسيته 1/303 گرم بر سانتي مترمكعب و ويسكوزيته 828 سانتي پواز مي باشد. رطوبت تمامي نمونه ها زير بيست و ميانگين رطوبت 16/12 درصد بوده و تمامي نمونه ها فاقد گلوكز تجاري بودند. از ميان ده منطقه مورد مطالعه، نمونه هاي شش منطقه فعاليت دياستازي از خود نشان دادند.

Honey as a good food for one's health is considered by beneficial medicinal properties. According to the physicochemical properties of honey in each region depending on the type of plants in that area is different, so it is important to recognize percent of its ingredients. This study aimed to determine the physical and chemical parameters of honey from the apiary of 30 samples of ten districts of Maku in West Azerbaijan Province in 1393. After transferring the samples to the chemical food laboratory of Islamic Azad University, prepare them to perform experiments such as the determination of moisture content, dry matter, ash, pH, acidity, density and viscosity. The average pH 4.042, ash 0.0562, 88/83% solids, acidity 22.6 meq/kg, density 1.303 gr/cm3 and viscosity 828 cp were obtained. The average of moisture content is 16/12% and the moisture of all samples is below twenty. All samples were free of commercial glucose. Of the ten areas studied, six samples showed diastase activity.