آموزش زيست شناسي در بند قيد

اين كه آزمون ورودي دانشگاه ها موسوم به كنكور بر آموزش در مدرسه ها سايه افكنده و همه اهداف آموزشي را در مدارس و خانواده ها به پذيرفته شدن در دانشگاه ها تبديل كرده، واقعيتي انكارناپذير است. از آنجا كه اهداف آموزش وپرورش بر مبناي شايستگي ها» تعريف مي شوند و اهداف كنكور بر مبناي «دانستني ها»؛ لذا جمع اين دو، حداقل با شيوه كنوني پذيرش دانشجو، قابل تصور نيست. چون اساسا شايستگي ها را نمي توان با آزمون چندگزينه اي چند دقيقه اي سنجيد. عدم هماهنگي بين آموزش و سنجش، باعث شده است تا دانش آموز چيزي امتحان بدهد كه لزوما در دوران تحصيل در باره آن آموزش نديده است. به همين علت براي تكميل آموزش هاي خود، به كتاب هاي كمك درسي روي مي آورد كه به هدف كنكور چاپ شده اند. تنوع گسترده اي كه در اين كتاب ها وجود دارد و شمارگان بالاي كتاب ها، تأييدكننده وجود چنين نيازي است؛ اما سؤال اين است كه كدام كتاب يا كتاب ها به اين نياز به طور واقعي پاسخ مي دهند؟ كدام يك از آنها حداقل هاي لازم براي موفقيت در كنكور، يعني ادعايي كه براي آن انتشار يافته اند را دارد؟ پاسخ به اين سؤال، آسان نيست. از آنجا كه كنكور مهم است، اين كتابها هم مهم اند و بنابراين بر جريان آموزش اثرگذار. اين كتابها در چند سال اخير عقيدهاي را رواج داده اند كه به سرعت در حال تبديل شدن به يك سنت است، سنتي كه مي گويد قيدهاي كتاب درسي را بايد حفظ كرد» حجم قابل توجهي از پرسش هاي چند گزينه اي در كتاب هاي كمك درسي به قيدها اختصاص پيدا كرده است. حتي كتاب هايي هم به طور خاص براي قيدها منتشر شده است. در اين كتابها به دانش آموز گفته مي شود مواظب باشا اگر قيد جمله اي مثلا از بعضي» به «بسياري» تغيير كند، جمله غلط مي شود. به همين علت بايد همه قيدها را حفظ كني». چنين است كه دانش آموزان مكلف به حفظ كردن قيد جملات مي شوند. بسياري از دبيران عزيز هم چاره اي جز همرنگ شدن با جماعت نيافته، در چنين فضايي گرفتار شده اند و علي رغم اعتقاد شخصي خود، حفظ كردن قيدها را توصيه مي كنند. از بعد آموزشي و از نگاه آزمون هاي ورودي دانشگاه ها، حفظ كردن قيدها چقدر كار درستي است؟ اين موضوعي است كه مي خواهيم در اين فرصت به آن بپردازيم