پديد آورندگان :
اميري، شهلا دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه زيست‌شناسي , بابائي بالدرلو، فرين دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه زيست‌شناسي , نجفي، غلامرضا دانشگاه اروميه - دانشكده دام‌پزشكي - گروه علوم پايه
كليدواژه :
سولپيرايد , استرس فيزيكي , استرس رواني , اسپرماتوژنز
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: استرس سبب بروز اختلال در ترشح نروترنسميترها و اختلال در توليدمثل مي‌شود. دوپامين از مهم‌ترين نروترنسميترها است كه گيرنده D2 آن در بيضه شناسايي شده است. ممكن است مصرف داروهاي مؤثر بر سيستم توليدمثلي بر فيزيولوژي فرزندان حاصل از والدين تحت تيمار تأثير بگذارد. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير مهار گيرنده‌هاي دوپاميني D2 (D2R) بر بافت بيضه و روند اسپرماتوژنز در موش‌هاي صحرايي تحت استرس و فرزندان حاصل از آن‌ها بود.
روش بررسي: 72 رأس موش صحرايي نر بالغ ويستار با وزن10±190 گرم به گروه‌هاي سالين، سولپيرايد (آنتاگونيست D2R) (4 ميلي‌گرم بر كيلوگرم، درون صفاقي)، استرس فيزيكي يا رواني و استرس فيزيكي يا رواني دريافت‌كننده سولپيرايد تقسيم شدند. استرس فيزيكي يا رواني به كمك جعبه ارتباطي القا شد. در پايان تيمار 14 روزه، هر موش نر با سه موش ماده جفت‌گيري كرد. فرزندان نر حاصل تا سن بلوغ در شرايط طبيعي پرورش يافتند. سپس شاخص‌هاي اسپرماتوژنز (تعداد سلول اسپرماتوگوني، اسپرماتوسيت، اسپرماتيد و سلول سرتولي)، قطر لوله‌هاي اسپرم‌ساز و ضخامت كپسول بيضه و غلظت سرمي تستوسترون در موش‌هاي تحت تيمار و فرزندان نر ارزيابي شد. داده‌ها با آنوواي يك‌طرفه و دانكن در نرم‌افزار SPSS تحليل شدند.
يافته‌ها: اعمال استرس يا تجويز سولپيرايد باعث كاهش معني‌دار تعداد سلول‌هاي اسپرماتوژنيك (سلول اسپرماتوگوني، اسپرماتوسيت، اسپرماتيد و سرتولي) و شاخص‌هاي مورفومتريك (قطر لوله‌هاي اسپرم‌ساز و ضخامت كپسول بيضه) و غلظت تستوسترون در والد و فرزندان در مقايسه با گروه‌هاي كنترل متناظر شد (05/0P˂).
نتيجه‌گيري: استرس سبب كاهش اسپرماتوژنز در والد و فرزند مي‌شود. تجويز سولپيرايد اثرات سوء استرس بر اسپرماتوژنز را در هر دو نسل تشديد مي‌كند.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Stress disrupts the neurotransmitter release and reproduction. Dopamine (D) is one of the most important neurotransmitters, and its receptor (D2R) has been identified in testis. The use of effective drugs on reproductive system may affect the physiology of offspring whose parents are under treatment. This study aimed to investigate the effect of D2R inhibition on testicular tissue and the process of spermatogenesis in stressed rats and their offspring.
Methods: In total, 72 adult male Wistar rats weighing 190±10 g were divided into groups of saline, sulpiride (D2R antagonist) (4mg/kg, ip), physical or psychological stress, and physical or psychological stress receiving sulpiride. Physical or psychological stress was induced by a communication box. At the end of the 14-day treatment, each male rat mated with three female rats. The male offspring were raised under normal conditions until puberty. Subsequently, the indices of spermatogenesis (number of spermatogonia cells, spermatocytes, spermatids, sertoli cells), seminiferous tubules diameter, thickness of testicular capsule, and serum testosterone concentration were evaluated in male rats under treatment and their offspring. Data were analyzed in SPSS software through a one-way ANOVA and Duncan test.
Results: Stress induction and/or sulpiride administration led to a significant decrease in the number of spermatogenic cells (spermatogonia, spermatocytes, spermatids, and sertoli), morphometric indices (seminiferous tubules diameter and thickness of testicular capsule), and testosterone concentration in parents and offspring, compared to the corresponding control groups
