بررسي اميد به آينده و ارتباط آن با دينداري و پايگاه اقتصادي و اجتماعي، مورد مطالعه: ساكنان 18 سال و بالاترِ شهر ياسوج

آينده‌نگري يكي از موضوعات مهم و مورد توجّه انديشمندان علوم اجتماعي است. اين مقاله به بررسي اميد به آينده و ارتباط آن با پايگاه اقتصادي و اجتماعي و دينداري پرداخته است. در اين پژوهش از روش پيمايشي و جهت گردآوري داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد. متغير وابسته اين پژوهش، اميد به آينده و متغيرهاي مستقل ميزان دينداري، امكانات اقتصادي خانواده و پايگاه اقتصادي و اجتماعي بوده است. جامعۀ آماري مورد بررسي، افراد 18 سال به بالاي شهر ياسوج بودند كه بر اساس فرمول لين، 400 نفر به عنوان حجم نمونه محاسبه و به صورت نمونه­گيري تصادفي از نوع خوشه­اي انتخاب شدند. داده­ها به وسيله پرسشنامه ساختمند تركيبي محقق­ساخته و ديگران ساخته گردآوري شد. اعتبار و پايايي ابزار سنجش به ترتيب با اعتبار صوري و ضريب آلفاي كرونباخ مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد ميزان اميد به آينده با متغيرهاي ميزان دينداري، ميزان امكانات اقتصادي خانواده و پايگاه اقتصادي اجتماعي ارتباط مثبت و معناداري دارد. تفاوت معناداري بين ميزان اميد زنان و مردان به آينده وجود داشت و مردان از اميد بيشتري برخوردار بودند ولي بين ميزان به آينده با توجه به وضعيت تأهل تفاوت معناداري وجود نداشت. آزمون رگرسيون چندمتغيره به روش گام به گام نشان داد كه متغيرهاي وارد شده به مدل توانستند 9/28 درصد از واريانس متغير وابسته را تبيين كنند. نتيجه اينكه دينداري مهمترين عامل در حفظ و ارتقاء اميدواري در جامعه مورد مطالعه است.