بررسي تاثير سيگار بر آكنه در مردان

آكنه يك بيماري با شيوع بالا و موثر بر عملكرد اجتماعي فرد است بنابراين مطالعه در مورد اين بيماري و موضوعات پيرامون آن مفيد و قابل توجه است . در چند دهه اخير محققين در صدد بر آمده اند تا ارتباط ميان سيگار و بيماري هاي مختلف از جمله آكنه را بررسي كنند ولي مطالعات در زمينه آكنه بسيار محدود بوده و نتايج متناقضي گزارش شده است بنابراين ما در صدد برآمديم تا با اين مطالعه و حذف بيشترعوامل مخدوش كننده از مطالعه نسبت به مطالعات پيشين اين ارتباط را بررسي كنيم. هدف اين مطالعه تعيين ارتباط ميان سيگار و آكنه در مردان طي يك مطالعه مورد – شاهدي است . موادوروش ها: اين مطالعه بر روي 377 مرد در سنين 15-40 سال و به صورت مورد – شاهدي انجام شد كه 252 مرد غير آكنه اي در گروه شاهد و 125 مرد مبتلا به آكنه در گروه مورد قرار داشتند . اطلاعات به دست آمده از هردو گروه از طريق پرسشنامه جمع آوري شد : در اين پرسشنامه شدت آكنه ، سن فرد ، مدت زمان ابتلا به آكنه ، سن شروع آكنه ، سابقه خانوادگي ، استعمال يا عدم استعمال سيگار و ... ثبت شد . سيگاري بودن استعمال بيش از 3 نخ سيگار در روز در نظر گرفته شد.اطلاعات با نرم افزار SPSSتحليل وبررسي شد. نتايج : بالاترين توزيع سني آكنه درمحدوده 20-25سال بود(P-Value:0/001).شايعترين محل ابتلا به آكنه صورت(4/94%)ودر شدت آكنه شايعترين فرم،درگيري متوسط(4/58%)و ميانگين سن شروع آكنه 5/15سال ،گزارش شد.سابقه خانوادگي در56% ازافرادمبتلابه آكنه مشاهده شد. دراين مطالعه 38 نفر از 125مردآكنه اي(4/30%)و 65 نفراز 252 مرد غيرآكنه اي(8/25%) سيگاري بودندباوجودآنكه ارتباط معني داري ميان آكنه وسيگارمشاهده نشد(P-Value:0/345) اماشانس ابتلا به آكنه درافرادسيگاري 2برابربيش ازافرادغيرسيگاري به دست آمد .(Odds Ratio:2) ارتباط ميان شدت آكنه وسيگاروجود نداشت (P-V: 0/65) وبه علاوه ميان محل آكنه وشدت آكنه نيزرابطه اي مشاهده نشد. (P-Value:0/95) نتيجه گيري : در اين مطالعه ارتباط معناداري ميان آكنه و سيگار وجود نداشت.