ارائه مدل توسعه منابع انساني درسازمان هاي دولتي با رويكرد كارآفرينانه: با استفاده از نظريه داده بنياد

An Entrepreneurship-Oriented Human Resource Development Model for State Organizations: The Foundation Data Theory

امروزه بدليل پيچيدگي شرايط محيطي و تنوع نيازهاي اجتماعي، توسعه منابع انساني درسازمان هاي دولتي از اهميت بالاتري برخوردار است. هدف تحقيق، طراحي مدل توسعه منابع انساني با رويكرد كارآفرينانه در سازمان­ هاي دولتي مي­ باشد. اين تحقيق از حيث مباني فلسفي پژوهش در پارادايم تفسيرگرايي، از منظر هدف جزء تحقيقات اكتشافي و روش اجراي كار به صورت كيفي مي باشد كه از راهبرد پژوهشي نظريه پردازي داده بنياد با رهيافت نظام ­مند و با انجام مصاحبه نيمه ساختار يافته، داده­ هاي­ لازم جمع آوري و كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام گرفته است.جامعه آماري تحقيق با توجه به اشباع نظري داده ها شامل 15نفر از استادان دانشگاهي حوزه منابع انساني و مديران و كارشناسان حوزه برنامه­ ريزي و مديريت منابع انساني دستگاه هاي دولتي استان اردبيل مي باشد. براي ارزيابي اعتبار يافته هاي كيفي، راهبرد بررسي همكاران و راهبرد اعتبارسنجي توسط اعضاي بكارگرفته شد و براي پايايي مصاحبه روش توافق درون موضوعي دو كدگذار با محاسبه درصد توافق، استفاده گرديده است. نتايج پژوهش نشان دهنده استخراج 33 مقوله فرعي و 12مقوله اصلي است كه در قالب مدل پاراديمي شامل فعاليت­ هاي توسعه منابع انساني با رويكرد كارآفرينانه بعنوان پديده محوري، شرايط علّي (مسؤوليت پذيري سازمان و مزيت رقابتي سازمان)، عوامل زمينه ­اي (توسعه جويي مديران، فرهنگ سازماني، مشوق­ هاي توسعه منابع انساني)، عوامل مداخله­ گر (جو حاكم سازماني، رويكرد سنتي نظام اداري)، راهبردها (توانمندسازي فردي، توانمند سازي سازماني) و پيامدها (توسعه فردي، توسعه سازماني) قرار گرفته ­اند.

Human resource development is currently of paramount importance in state organizations owing to the intricacy of environmental conditions and the diversity of social needs. The purpose of this exploratory descriptive quantitative study was, thus, to present an entrepreneurship-oriented human resource model for state organizations based on the foundation data theory. The research population included 15 professors working in human resource areas and managers and experts in human resource planning and management at state organizations in Ardabil province, Iran. The research data were systematically gleaned through administering a semi-structured interview and further coded selectively, openly and axially. The validity of the qualitative data was verified through expert views offered by research participants and the reliability of the interview was checked through interrater reliability. The results were indicative of 12 major and 33 minor factors in the form of a paradigmatic model comprising entrepreneurship-oriented human resource activities as the central scale, causal conditions (organizational accountability and competitiveness), contextual factors (the managers’ developmental tendencies, organizational culture, human resource development incentives), intervening variables (organizational atmosphere, dominant conventional executive approach), strategies (individual and organizational empowerment), and consequences (individual and organizational development).