مديريت فرهنگي محله محور و نقش آن در اثربخشي عملكرد فرهنگي در كلان شهر تهران

Neighborhood-Oriented Cultural Management and Urban Managers’ Cultural Performance Efficiency in Tehran

اين تحقيق در راستاي بررسي نقش مديريت فرهنگي محله محور در اثربخشي عملكرد فرهنگي در كلان شهر تهران انجام شده است. روش تحقيق به كار گرفته شده در اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر نوع داده ها كمي و از نظر نحوه گردآوري داده ها، توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين تحقيق عبارت از كليه شهروندان ساكن در كلان شهر تهران مي باشند كه تعداد آنها حدودا 14000000 نفر مي باشد. روش نمونه گيري در اين پژوهش روش نمونه گيري ساده مي باشد. از جامعه آماري مذكور با توجه به ضوابط نمونه‌گيري (بر اساس شيوة نمونه‌گيري مندرج در جدول مورگان) تعداد 384 نفر به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شده و سپس با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته در چهار بعد و 28 گويه تنظيم براساس مقياس پنج گزينه اي ليكرت، و گويه هاي مستخرجه در نمونه آماري تحقيق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصيفي نيز، توصيف داده ها در دو بخش متغيرهاي زمينه اي و متغير هاي اصلي ارائه گرديده و در بخش آمار استنباطي، جهت بررسي فرضيه ها از آزمون رگرسيون خطي استفاده شده است. با توجه به داده هاي تحقيق مي توان گفت، مديريت فرهنگي محله محور بر اثربخشي عملكرد فرهنگي در كلان شهر تهران اثر مثبت و معني داري دارد.

The aim of the current applied, descriptive and correlational study was to investigate neighborhood-oriented cultural management and the role it plays in urban managers’ cultural performance efficiency in the metropolitan city of Tehran. The research population comprised 14000000 citizens living in Tehran out of whom a sample of 384 was randomly selected, based on Morgan Table, to participate in the study. The research data were collected using a researcher-made five-point level Likert scale questionnaire comprising 4 factors and 28 items tapping the participants’ responses were. Therefore, 384 questionnaires were distributed among members of the target population. Having distributed and collected the questionnaires, we analyzed descriptively and inferentially. Descriptively, features like absolute and relative frequency, mean, standard deviation and variance of background and main variables were estimated. Inferentially, correlational tests, multiple regression and F-Test used indicated that neighborhood-oriented Cultural management had a significant effect on urban managers’ cultural performance efficiency in Tehran.