بررسي نقش واريانت rs4753426 ژن MTNR1B در خطر ابتلا به ديابت نوع دو

INVESTIGATING THE ROLE OF MTNR1B RS4753426 GENETIC VARIANT IN THE TYPE 2 DIABETES MELLITUS RISK

ديابت نوع دو يك بيماري پلي ژنيك است كه به دليل اختلال در ترشح انسولين، مقاومت به انسولين و عملكرد نادرست سلول هاي β ايجاد مي شود. ملاتونين يك تنظيم كننده ي ريتم شبانه روزي است و عدم تعادل در سطح آن مي تواند ناشي از اختلالات متابوليكي باشد. بررسي ها نشان داده است كه ملاتونين و واريانت هاي ژنتيكي MTNR1B با ابتلا به ديابت نوع دو مرتبط هستند. ما در اين مطالعه ارتباط بين واريانت rs4753426 ژن MTNR1B و خطر ابتلا به ديابت نوع دو را در گروهي از بيماران ايراني بررسي كرديم. روش ها: در اين مطالعه ي مورد-شاهدي 108 فرد مبتلا به ديابت نوع دو و 100 فرد سالم جهت تعيين ژنوتيپ با استفاده از تكنيك RFLP-PCR انتخاب شدند. يافته ها: تفاوت معني دار در فراواني ژنوتيپ هاي TT،CT و CC بين دو گروه مبتلا به ديابت نوع دو و نرمال مشاهده شد (0/001

Type 2 diabetes Mellitus (T2DM) is a multifactorial, polygenic disease caused by impaired insulin secretion, insulin resistance and beta-cell dysfunction. Melatonin is a circadian rhythm regulator and any imbalance in its levels can be related to various metabolic disorders. Melatonin and the genetic variants of MTNR1B gene are reported to be associated with T2DM susceptibility. We investigated the association between rs4753426 variant in the MTNR1B gene and the risk of T2DM in group of Iranian patients. Methods: In this case-control study108 T2DM and 100 normal individuals were recruited to genotyping by PCR- RFLP. Results: It was observed a significant difference in CC, CT, and TT genotypes distribution between T2DM and control groups (P<0.001). Frequency of C allele among cases was significantly lower than controls (8.3% vs. 42.5% respectively, P<0.001) and C allele carriers had a 88% lower risk of developing T2DM than T carriers. Conclusion: Our results showed that the rs4753426 variant of MTNR1B gene could reduce the risk of T2DM developing.