بررسي راديوگرافيك راديولوسنسي‌هاي پري‌اپيكال

Radiographic Evaluation of Periapical Radiolucencies

سابقه و هدف: ضايعات التهابي پري‌اپيكال به صورت پاسخ موضعي استخوان پري‌اپيكال دندان تعريف مي‌شود كه نتيجه‌ نكروز و التهاب پالپ يا بيماري‌ پريودنتال است. درمان‌هاي نامناسب اغلب به عنوان يكي از مهم‌ترين عوامل مرتبط با پريودنتيت اپيكال مطرح مي‌باشد. لذا با توجه به شيوع بالا و اهميت تشخيص به موقع راديولوسنسي‌هاي پري اپيكال، اين مطالعه انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 332 راديوگرافي پانوراميك بيماران مراجعه‌كننده به بخش راديولوژي دانشكده دندانپزشكي ساري در سال‌هاي 1395تا1398 مورد ارزيابي قرار گرفت. جهت بررسي حضور ضايعات پري‌اپيكال از Periapical Index (PAI) و همچنين براي تعيين كيفيت پركردگي درمان ريشه، از شاخص‌هاي بهينه كيفيت دندان‌هاي تحت درمان استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS V.016 مورد تحليل آماري قرار گرفتند. يافته‌ها: 75/4 درصد از دندان‌هاي مورد بررسي داراي ضايعات پري‌اپيكال (PAI=III-V) بودند. 2/90 درصد از دندان‌هاي درمان ريشه شده و 68 درصد از دندان‌هاي درمان نشده داراي ضايعه بودند. درصد شيوع راديولوسنسي‌هاي پري اپيكال در دندان‌هاي درمان ريشه شده داراي پر كردگي با تراكم و طول نامناسب بيش‌تر بود. همچنين اين ضايعات در مردان بيش‌تر از زنان مشاهده شد. حضور ضايعات در فكين، از قدام به خلف افزايش يافته و فراواني ضايعات در ماگزيلا نسبت به منديبل بيش‌تر بود. استنتاج: فراواني ضايعات پري‌اپيكال در دندان‌هاي تحت درمان ريشه بسيار بالا بود. اين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه كيفيت تراكم و طول پركردگي، تاثير بسيار زيادي بر حضور ضايعات پري‌اپيكال دارد و انجام درمان ريشه با استاندارد پايين منجر به ميزان موفقيت پايين اين نوع از درمان مي‌شود.

Background and purpose: Periapical inflammatory lesions are localized periapical bone reactions that result from pulp necrosis and inflammation or periodontal diseases. Inappropriate treatments are often considered as one of the main factors associated with apical periodontitis. This study was done to evaluate periapical radiolucencies in panoramic radiographs. Materials and methods: In this cross-sectional study, 332 panoramic radiographs of patients attending Sari School of Dentistry (2016-2019) were assessed. The Periapical Index was used to evaluate the presence of periapical lesions. Also, the quality of treated teeth was determined by optimal quality indices. Data analysis was done in SPSS V.016 Results: Periapical lesions (PAI = III-V) were seen in 75.4% of the teeth investigated and in 90.2% of teeth with root canal therapy (RCT) and 68% of untreated teeth. Periapical radiolucencies were mostly found in RCT teeth with inadequate filling density and length. The prevelance of lesions were higher in males. The presence of lesions increased in jaws from the anterior to the posterior, and the frequency of lesions was higher in the maxilla than the mandible. Conclusion: The frequency of periapical lesions in RCT teeth was very high. The findings showed that the quality of density and length of filling has a significant effect on prevelance of preapical lesions. Poor RCT leads to low success rate in the treatment of teeth.