توصيف الگوي آسيب زباني بيماران زبان پريش بر اساس P-DAB-1

Pattern of Language Impairment in Aphasic Patients Applying the P-DAB-1 Test

سابقه و هدف: آزمون P-DAB-1 يكي از آزمون‌هاي موجود براي غربالگري و تعيين شدت زبان پريشي مي‌باشد، كه بر اساس ميزان آسيب در مداليته‌هاي مختلف زباني، افراد را در 7 طبقۀ اصلي تشخيصي قرار مي‌دهد. هدف پژوهش حاضر توصيف الگوي آسيب‌ زباني چهار بيمار زبان پريش و مقايسۀ طبقه‌بندي حاصل از اين آزمون با ديدگاه كلاسيك است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعۀ گزارش موارد چهار بيمار زبان پريش فارسي زبان شركت داشتند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. تسلط بر زبان فارسي و راست دست بودن معيار ورود به مطالعه و نقايص بينايي يا شنوايي اصلاح نشدۀ شديد و وجود بيماري نورولوژيك مؤثر بر شناخت از جمله معيارهاي خروج از مطالعه بود. در اين مطالعه به منظور تعيين شدت و نوع زبان پريشي از آزمون P-DAB-1 استفاده شده است. يافته‌ها: بر اساس آزمون P-DAB-1 چهار شركت‌كنندۀ پژوهش داراي شدت زبان پريشي متوسط بودند و از نظر نوع، سه مراجع در طبقۀ ترنس كورتيكال حركتي و يك مراجع در طبقۀ انتقالي قرار گرفت. مقايسۀ علايم در بيماران بر اساس طبقه‌بندي حاصل از آزمون با مشخصات ذكر شده براي هر طبقه در ديدگاه كلاسيك نشان داد كه اين مراجعان برخي علايم همان طبقه را در ديدگاه كلاسيك نداشتند. استنتاج: نتايج اين پژوهش كارايي آزمون P-DAB-1 را براي تعيين نوع زبان پريشي و شدت نشان مي‌دهد و هم‌چنين شواهدي را در زمينۀ نقايص ديدگاه كلاسيك براي طبقه‌بندي انواع زبان پريشي فراهم مي‌كند.

Background and purpose: The Persian Diagnostic Aphasia Battery (P-DAB-1) is one of the tests available for screening and determining the severity of aphasia. The test classifies the patients in seven major diagnostic classes based on the extent of the impairment in different linguistic modalities. The present study aimed to describe the pattern of linguistic impairment in four aphasic patients according to the P-DAB-1 and compare that with the classical view of aphasia. Materials and methods: The study was done in four Persian-speaking aphasic patients who were selected by convenience sampling. Inclusion criteria were being fluent in Persian and right-handed. Patients with severe untreated visual or hearing impairments and neurological diseases affecting cognition were excluded from the study. The P-DAB-1 test was used to determine the severity and type of aphasia. Results: In this research, the participants had moderate aphasia quotient, of whom three had transcortical motor aphasia and one had conduction aphasia. The patients did not show some symptoms of a specific category according to the classical view. Conclusion: This study proves the efficiency of P-DAB-1 test and also provides evidence for the deficiencies of the classical view in determining the types of aphasia.