عنوان مقاله :
اثر قارچ هاي ميكوريز بر زيست پالايي
پديد آورندگان :
كارگر، مسعود دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد , لاري يزدي، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد
كليدواژه :
آربوسكول , بيماري , ميكوريز , نماتد , همزيستي , باكتري محرك رشد
چكيده فارسي :
انسان با دخالت هاي غيرمتعارف خود، نظير كاربرد مداوم سموم و كودهاي غير طبيعي، يا
استفاده از ادوات و ابزارهاي مصنوعي آسيب هاي شديدي به سيستم هاي زراعي و محيط
زيست تحميل كرده است. افزايش فعاليت ميكروبي در خاك و استفاده از روابط همزيستي
بين باكتري هاي محرك رشد گياه، ميكوريز و گياهان در شرايط آلايندگي ناشي از فلزات
سنگين و پالايش اراضي آلوده يك راهكار مديريتي سودمند و اقتصادي به شمار مي آيد.
قارچ هاي ميكوريز آربوسكولار، همزيست 80 درصد گياهان، از جمله اغلب گياهان زراعي
و درختان ميوه هستند. آنها ضمن استقرار درون بافت ريشه و توليد آربوسكول درون
سلول هاي پوست داخلي آن، شبكة ظريف ريشه هاي خارج ريشه اي نيز توليد مي كنند. اين
قارچ ها با افزايش جذب آب و عناصر غذايي بر گياهان، تغيير در مواد شيميايي بافت هاي
گياهي، رقابت با بيماري زاها براي محل استقرار و مواد غذايي، تغيير در ساختار ريشه، كاستن
از تنش هاي محيطي و افزايش جمعيت باكتري هاي مفيد خاك به مديريت بيماري هاي قارچي،
شبه قارچي، باكتريائي، فيتوپلاسمايي و فيزيولوژيك گياهان كمك مي كنند. جمع آوري،
شناسايي، خالص سازي، تكثير و تلقيح اين قارچ ها به گياهان مي تواند مصرف كودها و مواد
شيميايي را كاهش دهد.
عنوان نشريه :
رشد آموزش زيستشناسي