تأثير مشاورۀ گروهي با رويكرد روانشناسي مثبت گرا بر كيفيت زندگي زنان باردار

Effect of Positive Psychology Group Counseling on Quality of Life of Pregnant Women

سابقه و هدف: يكي از ابعادي كه با كيفيت زندگي زنان باردار رابطه مستقيم دارد بعد سلامت روان آنان مي‌باشد. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير مشاوره گروهي با رويكرد روانشناسي مثبت گرا بر كيفيت زندگي زنان باردار انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك كارآزمايي باليني تصادفي شده است. ابتدا با روش نمونه‌گيري آسان تعداد 56 زن باردار انتخاب شده و سپس با استفاده از روش تصادفي بلوكه‌اي به دو گروه 28 نفره مداخله و كنترل تقسيم شدند. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه كيفيت‌ زندگي مرتبط با سلامت SF-36 در سه مرحله پيش‌‌زمون، پس‌آزمون و شش هفته بعد از مداخله انجام گرديد. مداخلات روانشناسي مثبت‌گرا طي 8 جلسه60 دقيقه اي به صورت دوبار در هفته اجرا و داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي كاي‌اسكور، تي مستقل و تحليل واريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: بعد از مداخله بين ميانگين نمره كل كيفيت زندگي درگروه مداخله (11/9 ± 76/78) و ميانگين نمره گروه كنترل (13/06 ± 67/90) تفاوت معني‌داري مشاهده شد (0/01=P). ميانگين نمرات ابعاد جسمي و رواني كيفيت زندگي نيز در پس‌آزمون اختلاف معني‌داري داشتند (0/05 > P). شش هفته بعد از مداخله در بعد رواني اختلاف معني‌داري بين دو گروه ديده شد(0/043=P) اما در مقايسه ميانگين نمره كل كيفيت زندگي (0/058=P) و بعد جسمي (0/093=P) آن تفاوت معناداري بين دو گروه وجود نداشت. نتايج تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر براي همه متغيرها در گروه مداخله اختلاف معنا‌داري را نشان داد (0/001> P). استنتاج: مشاوره مثبت‌گرا مي‌تواند موجب بهبود كيفيت زندگي و سلامت روان مادارن باردارشود، اما كيفيت زندگي يك مقوله چند بعدي است كه حفظ بهبود آن مستلزم توجه به تمامي ابعاد سلامتي و تداوم مشاوره مي‌باشد.

Background and purpose: Mental health is one of the main aspects that is directly related to the quality of life of pregnant women. The purpose of this study was to determine the effect of group counseling on quality of life in pregnant women applying positive psychology. Materials and methods: In a randomized clinical trial, 56 pregnant women were selected by convenience sampling and were divided into intervention (n=28) and control (n=28) groups using randomized block design. The health-related quality of life questionnaire SF-36 was administered at pretest, post-test, and six weeks after the intervention. Positive psychology interventions were performed twice weekly for 60 min per session during four weeks. Data were analyzed using descriptive statistics and Chi-square, independent t-test, and repeated measures ANOVA. Results: After the intervention, there was a significant difference in the mean score for quality of life between the intervention group (76.78±11.9) and control group (67.90±13.06) (P= 0.01). The mean scores for physical and psychological dimensions also showed significant differences between the two groups at post-test (P <0.05). Six weeks after the intervention, there was a significant difference between the two groups in the psychological dimension (P= 0.043), but the mean score for total quality of life (P= 0.058) and its physical dimension (P=0.093) were not significantly different. Repeated measures ANOVA showed significant differences between all variables in the intervention group (P<0.001). Conclusion: Positive counseling can improve the quality of life and mental health of pregnant women, but quality of life is a multidimensional issue and its maintenance requires attention to all aspects of health and consistent counseling.