تايپينگ سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين جداسازي شده از يك دام داري در تهران

Typing of Meticillin Resistant Staphylococcus aureus Strains Isolated from an Animal Husbandry in Tehran

سابقه و هدف استافيلوكوكوس اورئوس فلور طبيعي انسان، پرندگان و ساير حيوانات است كه از مهمترين عوامل رايج ايجاد عفونت- هاي بيمارستاني محسوب ميشود. اين مطالعه با هدف تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و همچنين تايپينگ سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين جدا شده از يك دام داري در تهران به انجام رسيده است. روش كار 97 جدايه مشكوك به استافيلوكوكوس اورئوس بر روي محيط HiCrome Aureus agar واجد اگزاسيلين جدا شدند و با استفاده از آزمونهاي بيوشيميايي تا حد گونه شناسايي گرديدند. الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي اين سويه ها نسبت به 11 آنتي بيوتيك به روش ديسك ديفيوژن و همچنين حداقل غلظت مهار كننده از رشد سويه ها نسبت به اگزاسيلن و ونكومايسين به روش broth microdilution با استفاده از توصيه هاي CLSI تعيين گرديد. جهت تايپينگ سويه ها از SCCmec تايپينگ و پروفاژ تايپينگ با استفاده از Multiplec-PCR استفاده گرديد. يافته ها تمامي سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين نسبت به آنتي بيوتيك هاي اريترومايسين، پنيسيلين، توبرامايسين و سيپروفلوكساسين مقاومت نشان دادند. هشتاد درصد سويه ها واجد MIC≥256 μg/ml بودند. در ميان سويه ها 4 پروفاژ تايپ SGB، SGF SGFa و SGFb و 2 الگوي پروفاژي مشاهده گرديد. صد درصد سويه ها تنها واجد SCCmec تايپ III بودند. نتيجه گيري شيوع SCCmec تايپ III و مقاومت آنتي بيوتيكي سطح بالا در ميان سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس با منشا دامي نشان دهنده ماهيت بيمارستاني اين سويه ها است. نتايج اين مطالعه نشان دهنده نقش بسيار مهم نمونه هاي دامي به عنوان مخازن استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين است.

Background an‎d Objective Staphylococcus aureus is a member of normal flora of all animals including humans and poultries, and known as a leading cause of nosocomial infections. The aim of this study was to isolate, analysis of the antibiotic resistance pattern and typing of meticillin resistant S. aureus strains isolated from an animal husbandry in Tehran. Materials an‎d Methods Totally 97 isolates of MRSA from animal samples were collected from an animal husbandry in Tehran. All isolates were identified at the species level using standard biochemical test. Susceptibility to 11 antibiotics was determined using disc diffusion method according to guidelines of Clinical Laboratory and Standard institute (CLSI). Minimum inhibitory concentration (MIC) of oxacillin and vancomycin in MRSA isolates were also detected using broth microdilution assay according to CLSI recommendation. Primers for identification of 6 classes of prophages were used in a Multiplex-PCR assay. Sccmec types of MRSA isolates were detected using multiplex-PCR. Results All MRSA isolates showed resistance to penicillin, ciprofloxacin, erythromycin and tobramycin. Eighty percent of MRSA isolates showed high level resistance (MIC≥256 μ g/ml) to oxacillin. Four different prophage types (SGB, SGF, SGFa and SGFb) and 2 prophage patterns were found in MRSA isolates and. All isolates carried SCCmec type III. Conclusion High prevalence of SCCmec type III and also high level antibiotic resistance among MRSA strains isolated form animals indicating the hospital origin of these isolates. The results of this study provide the important role of animal samples as reservoirs of MRSA strains.