اثرات هورمون‌هاي توفوردي (2,4-D) و بنزيل امينو پورين (BAP) و تغيير مواد معدني بر محتواي ليپيد، قند و توده‌هاي سلولي جلبك Chlorella sorokiniana

گونه‌هاي جلبك كلر لا از جلبك‌هاي سبز تك‌سلولي هستند كه كاربردهاي فراواني دارند. جلبك كلرلا­سوروكينيانا (Chlorella sorokiniana) جلبك سبزاست كه به شكل تك‌سلول و توده‌اي مشاهده مي‌شود. در اين تحقيق كه در سال 1398 در دانشگاه پيام نور تهران انجام شد، كلرلا سوروكينيانا در محيط كشت پايه بولد اصلاح‌شده با تغيير فيتوهورمون­ها، توفوردي (5/0- 1 ميلي‌گرم در ليتر) همراه بنزيل امينوپورين (1-2 ميلي‌گرم در ليتر) وموادمعدني (نيترات و فسفات دو برابر) كشت و رشد، محتواي ليپيد و قندهاي محلول در آب آن اندازه‌گيري شد آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي انجام شد آناليز آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS13 و مقايسه ميانگين­ها با استفاده از آزمون دانكن تعيين شد. در تيمار توفوردي (1 ميلي‌گرم در ليتر) توأم با بنزيل امينوپورين (2 ميلي‌گرم در ليتر) تعداد سلول­ها به‌طور معني‌داري 05/0 P≤ (107×21 سلول در ميلي‌ليتر سوسپانسيون جلبك) نسبت به شاهد (107×98/10 سلول در ميلي‌ليتر سوسپانسيون جلبك) افزايش يافت. بزرگ‌ترين توده‌هاي سلولي در تيمار توفوردي (1 ميلي‌گرم در ليتر) توأم با بنزيل امينوپورين (1 ميلي‌گرم در ليتر) مشاهده شد. در 75 درصد تيمارهاي هورموني قطر سلول­ها و در همه‌ي تيمارهاي هورموني محتواي ليپيد (16-3/13 درصد) كاهش معني‌داري 05/0 P≤ را نسبت به شاهد (7/24 درصد) نشان داد. بالاترين درصد ليپيد (63/32) در محيط بولد ضميمه‌شده با دو برابر نيترات و فسفات به دست آمد. محتواي قندهاي محلول در هيچ‌يك از تيمارها (2/3-9/0 ميلي­گرم در گرم جلبك خشك) تغيير معني‌داري نسبت به شاهد (1/2 ميلي­گرم در گرم جلبك خشك) نشان نداد. به‌طوركلي نتايج بررسي حاضر نشان داد تركيب هورمون­هاي توفوردي با بنزيل امينوپورين در اين غلظت­ها سبب افزايش رشد توده‌هاي سلول­هاي جلبك مي‌شود ولي محتواي ليپيد جلبك را كاهش مي‌دهد. از اين هورمون­ها مي‌توان فقط براي افزايش بيوماس جلبك استفاده كرد؛ اما افزودن نيترات و فسفات دو برابر سبب افزايش رشد و محتواي ليپيد جلبك مي‌گردد و اين محيط، مناسب­ترين محيط كشت براي افزايش رشد و محتواي ليپيد جلبك Chlorella sorokiniana است