تاثير عوامل و شاخص هاي منتخب بر شدت انرژي كشور و كشورهاي OECD

شاخص شدت انرژي بيانگر ميزان مصرف حامل هاي انرژي به ازاي يك واحد فعاليت (توليد و يا ارزش افزوده) مي باشد. با توجه به نقش و اهميت اين شاخص در اقتصاد كشورها، در اين مقاله به بررسي عوامل و شاخص هاي منتخب بر شدت انرژي در كشورهاي OECD طي بازه زماني2014-2002 پرداخته شده است و از مدل اقتصاد سنجي داده هاي پانل و از روش تعميم يافته گشتاورها (GMM) استفاده شده است. در طي سالهاي مورد بررسي در اين تحقيق، شدت انرژي در دوره گذشته، ميزان توليد ناخالص داخلي، نرخ ارز، شاخص توسعه انساني، تعداد كاربران اينترنت از مهمترين عوامل تاثير گذار بر شدت انرژي در كشورهاي مورد بررسي بوده اند. ضمن آنكه قيمت انرژي نيز عاملي است كه توانسته بر تقاضاي انرژي و بالتبع بر شدت انرژي تاثير گذار باشد. نتايج بيانگر آن است كه ميان قيمت انرژي، توليد ناخالص داخلي ، نرخ ارز و تعداد كاربران اينترنت با شدت انرژي رابطه معكوس و معنادار و ميان شدت انرژي دوره قبل، شاخص توسعه انساني با متغير مذكور رابطه مستقيم و معناداري برقرار است.