اثربخشي گروه درماني مبتني بر ذهن آگاهي براضطراب، تاب آوري و اميد به زندگي زنان مضطرب

The Effectiveness of Mindfulness-based Group Therapy on Anxiety, Resilience and Life Expectancy of Anxious Women

ذهن آگاهي به عنوان يك حالت ارتقا دهنده تفكر خودآگاهي براي بهبود نگراني و اضطراب در نظر گرفته مي شود.از اين رو در جهت شناخت پايه هاي زيست-روان شناختي و درمان اضطراب در زنان، در اين پژوهش كارآيي گروه درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر تاب آوري، اميد به زندگي و اضطراب در زنان مضطرب مورد بررسي قرار گرفت. روش كار اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري يك ماهه) بوده است. جامعه ي آماري پژوهش حاضر متشكل از تمامي زناني بود كه به دليل اضطراب يا مشكلات مرتبط با آن به مراكز مشاوره شهر كرج در سال 1398 مراجعه كردند كه از بين آنها تعداد 30 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و بطور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 8 جلسه ي90 دقيقه اي، 2 روز در هفته تحت گروه درماني مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفت اما بر گروه كنترل هيچ مداخله اي صورت نگرفت. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله و پس از پيگيري يك ماهه به پرسشنامه هاي اضطراب حالت- صفت اسپيلبرگر، تاب آوري كونور و ديويدسون و اميدواري اشنايدر پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس آميخته با اندازه گيري مكرر با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ي 23 استفاده شد. يافته ها بين ميانگين نمره هاي پس آزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معني داري وجود داشت، بدين ترتيب كه آموزش ذهن آگاهي باعث كاهش اضطراب در گروه ماخله شد (0/01>p). همچنين نتايج نشان داده است كه آموزش ذهن آگاهي باعث افزايش تاب آوري و اميد به زندگي نيز شده است (0/01>p). نتيجه گيري با توجه به نتايج به دست آمده، استفاده از درمان هاي گروهي همچون ذهن آگاهي اثرات مثبتي بر كاهش اضطراب و افزايش تاب آوري و اميد به زندگي زنان مضطرب برجاي مي گذارد. لذا در مراحل مختلف درمان يا پس از آن مي توان با ارايه اين دسته از آموزش ها به كاهش اضطراب و افزايش تاب آوري و اميدواري زنان مضطرب كمك كرد.

Mindfulness is considered as a promoter of self-awareness thinking to improve anxiety and anxiety. Therefore, in order to identify the bio-psychological foundations and treatment of anxiety in women, in this study, the effectiveness of mindfulness-based group therapy on resilience. Life expectancy and anxiety in anxious women were examined. Methods: This study was a quasi-experimental (pre-test-post-test with a one-month control and follow-up group). The statistical population of the present study consisted of all women who referred to Karaj city counseling centers in 2019 due to anxiety or related problems, of which 30 were selected by available sampling method and randomly in Two experimental groups (15 subjects) and control subjects (15 subjects) were included. During eight 90-minute sessions, the experimental group was subjected to mindfulness-based therapy group 2 days a week, but no intervention was performed on the control group. Both before and after the intervention, and after a month of follow-up, both groups answered Spielberger's state-of-the-art anxiety questionnaires, Connor and Davidson's resilience, and Schneider's hope. To analyze the data, repeated measurement analysis of variance was used using SPSS software version 23. Results: There was a significant difference between the mean post-test scores of the intervention and control groups, so that mindfulness training reduced anxiety in the control group (p <0.01). The results also showed that mindfulness training increased resilience and life expectancy (p <0.01). Conclusions: According to the obtained results, the use of group therapies such as mindfulness has positive effects on reducing anxiety and increasing the resilience and life expectancy of anxious women. Therefore, in different stages of treatment or after, it is possible to help reduce anxiety and increase the resilience and hope of anxious women by providing this type of training.