كليدواژه :
مسلمان , هويت , حقوق بشر , فرهنگ
چكيده فارسي :
يك نكته اساسي نظري در باب اين مقاله اين است كه اگر الزامات و تعهدات بنيادي و پرسش هاي مرتبط با هويت فرهنگي كه با خود به همراه دارد (در باب اينكه ايكس چيست؟) در قالب تحليل كاركردي از يك نوع كه من سعي كرده ام در باب هويت اسلامي ارائه دهم فهميده مي شود، آنگاه اين امكان وجود دارد كه اين تعهدات و الزامات در معرض انتقادات مختلفي در فضاهاي خاص تعارضات ممكن، قرار بگيرد. به نظر مي رسد تمام اين ها دامنه و توجهات بيشتري را به فلسفه اخلاق نسبت به آنچه ويليامز مطرح كرده، معطوف مي كند. حتا پس از تصديق صحت نقش محوري ايده الزامات بنيادي و صحت انتقادات او از فلسفه اخلاق سنتي.
اين مقاله پرسش «مسلمان كيست؟» را در ديالكتيك يك تعارض ناشي از نگراني براي اصلاحات اسلامي بررسي مي كند. اين تعارض به دليل تعهدات بنيادين مسلمانان نسبت به يك دكترين است كه شامل ويژگيهايي است كه غالبا توسط مسلمانان مطلق انگار مورد استفاده قرار ميگيرد و به طور ريشه اي، مسلمانان معتدل با آن ها مخالفند. در يك تحليل كامل از اين الزامات، عملكرد دفاعي خود را در ناتواني تقابل قدرتمند و خلاق با مطلق گرايان آشكار مي كند، و علاوه بر اين اگر اين عملكرد از تعهد به عنوان يك ابتناء عميق دروني اما در قالب مغالطه مرسوم فلسفي تشخيص داده شود، آنگاه براي مسلمانان معتدل امكان پذير خواهد بود تا به راهي براي خروج از اين تعارض انديشه كنند و ماهيت تعهد خود را به اسلام تبديل نمايند به صورتي كه از اين راه ناتوان نشوند.
بنابراين مسئله هويت، «مسلمان كيست؟» پاسخ هاي بسيار متفاوتي پس از آن و پيش از اين كه اين ديالكتيك در باب اصلاحات مطرح شود، بدست مي آورد. بنابراين اين ديالكتيك مذاكره پذيري مفهوم هويت و نكات روش شناختي كه من از آن ها شروع كردم را هم زمان با موقعيتي كه دارد، حفظ مي كند و ضرورت و جذابيتي كه چنين سوالاتي براي ما به وجود مي آورد را توضيح مي دهد.
چكيده لاتين :
An underlying theoretical point of this paper has been that if fundamental commitments and the questions of cultural identity that they bring with them (What is an X?) are understood in terms of functional analyses of the kind I have tried to give in the case of Islamic identity today, then there is scope to see these commitments as susceptible to various criticisms in the particular context of a conflict in which they might figure. All this seems to me to offer far more scope and interest to moral philosophy than Williams allows it, even after granting to Williams the validity of the central role he gives to the idea of fundamental commitment and the validity of his critique of traditional moral philosophy.
The paper has studied the question "What is a Muslim?" in the dialectic of a conflict arising out of a concern for Islamic Reform. The conflict is one that arises because of moderate Muslims' fundamental commitment to a doctrine which contains features that are often effectively invoked by the absolutists whom moderate Muslims fundamentally oppose. If a full analysis of the commitment reveals its defensive function which have disabled Muslims from a creative and powerful opposition to the absolutists, and if, moreover, this function of the commitment is diagnosed as itself based on a deep but common philosophical fallacy, it should be possible then for moderate Muslims to think there way out of this conflict and to transform the nature of their commitment to Islam, so that it is not disabling in that way.
The question of identity, "What is a Muslim?", then, will get very different answers before and after this dialectic about reform has played itself out. The dialectic, thus, preserves the negotiability of the concept of identity and the methodological points I began with, at the same time as it situates and explains the urgency and fascination that such questions hold for us.
