كليدواژه :
فرهنگ , حقوق بشر , دين , پاسخگويي ملي
چكيده فارسي :
تاسيس شوراي حقوق بشر در سازمان ملل فرصتي ديگر براي ايالات متحده براي رهبري موثر در راستاي اجراي حقوق بشر در سطوح بالاتر بود. اين فرصت براي تغيير قابل توجه و زمانمند تغيير پارادايم با طرفداري بسيار كمي از ميان رفت. امتناع آمريكا از نامزد شدن در انتخابات رياست HRC (شوراي حقوق بشر)، اگرچه ضربه فلج كننده اي نبود، اما شورا را از نفوذ قدرتمندترين ملت جهان محروم كرد. توانايي و تمايل آمريكا براي فرار از بررسي سوابق حقوق بشر خود، يك شكست مهم نمادين براي پيشرفت حقوق بشر است. اين عملكرد نااميد كننده اخير، خلاء رهبري را به وجود مي آورد كه ساير كشورها با قدرت كمتر بعيد به نظر مي رسند آن را پر كنند. در حقيقت پرسش من اين است كه آيا كشورها مايل هستند و يا قادر به ايجاد تغيير در جهت تحقق كامل تر حقوق بشر جهاني هستند؟ اگر اينگونه نباشد، چه بازيگران ديگري مي توانند نقش «حركت اصلي» را بر عهده بگيرند؟ نيروي هاي بازار تجارت بازيگران بسيار مهم و پويايي در سطح جهاني و محلي هستند. مشاغل به طور كلي، در زندگي افراد عادي و در دامنه و نفوذ جهاني بسيار تاثيرگذار و قدرتمند هستند. با اين حال مشاغل به دليل ناهمگني زياد، مناسبات و ريشه هاي متفاوت هميشه به نفع حقوق بشر در سطح جهاني عمل نمي كنند. مؤسسات اقتصادي كه مستقيماً با بازارهاي جهاني ارتباط برقرار مي كنند، در درجه اول نگران سياست هاي توسعه و تجارت كشورها هستند. اين نهادها به برخي از كشورها فشار مي آورند تا سوابق حقوق بشري خودشان را بهبود ببخشند. با اين حال، موسسات اقتصادي اصلي فعلي براي اجراي احكام خود يا تأمين بودجه خود به كشورها وابسته هستند. علاوه بر اين، نفوذ آن ها در برابر كشورهاي قدرتمندتر كاهش مي يابد، و تعامل مستقيم آنها با جوامع محلي محدود ميشود. كمك و مشاركت جامعه تجارت بين الملل بسيار مهم است، اما نميتوان به عنوان عامل اصلي تغيير پارادايم در اجراي حقوق بشر به آن ها اعتماد كرد. موسسات مذهبي به دليل نحوه عملكردشان كه شامل توضيح رفتار بد و خوب و تشريح آنچه كه هست و آنچه كه بايد بشود، براي تاثيرگذاري بر اجراي حقوق بشر به طور خاص گذاشته شده اند. تعداد زياد پيروان اديان بزرگ جهاني اين امكان را به پيروان اين اديان ها ميدهد كه بر حقوق بشر جهاني تاثير بگذارند. آن ها همچنين داراي يك ساختار راهنما هستند كه براي دستيابي به توزيع عادلانه تر حقوق براي همه لازم است. مردم قادر به تأثير گذاشتن بر محيط پيرامون خود هستند و ساختارهاي اعتقادي مذهبي مي توانند در هماهنگي بين فعاليت هاي تغيير به صورت مثبت كمك كنند. بنابراين لازم است چگونگي تاثير مؤسسات مذهبي در دستيابي به افزايش اجراي حقوق بشر توصيف و تحليل شوند. از موانع قابل توجه در اين ميان مي توان به: تعارض هاي خشونت آميز گذشته و حال بين افراد با مذاهب مختلف، ساختار اعتقادات تقابلي، عدم تحمل و افراط گرايي در درون گروه هاي مذهبي، و مشكل تاثيرگذاري بر روي يك گروه متنوع از معتقدان مذهبي براي انجام يكسان و كل نگرانه يك عمل مشخص اشاره كرد. يكي از راه هاي مؤسسات مذهبي براي تغيير در اجراي بيشتر حقوق بشر، اين است كه به عنوان يك محدوديت اخلاقي سازمان يافته براي دولت ها عمل كنند. در اين مقاله سعي شده است حوزه هايي كه اديان اصلي در آن مشترك هستند و مي توانند عاملي براي اقدامات مشترك حقوق بشري باشند، شناسايي شود. علاوه بر اين، اين تمركز بر روش هايي است كه گروه هاي مذهبي براي تأثيرگذاري در دولت خود به منظور تحقق تغيير مثبت از آنها استفاده كرده اند.
چكيده لاتين :
The recent creation of the Human Rights Council at the United Nations constituted another opportunity for the United States to take positive leadership towards a greater level of human rights implementation. This opportunity for significant and timely paradigm shift has passed with too little fanfare. The US refusal to run for election to the HRC, while not a crippling blow, does deprive it of the influence of the most powerful nation in the world. The US’ ability and willingness to evade scrutiny of its human rights record is an important symbolic setback for human rights progress. This most recent disappointing performance leaves a leadership vacuum which other less powerful nation-states are unlikely to fill.
Are nation-states willing to or capable of generating a shift towards more complete fulfillment of global human rights? If not, what other actors might take a “prime mover” role?
Market forces are hugely important and dynamic actors, both globally and locally. Businesses considered as a whole are immensely powerful in the lives of ordinary people and in global scope and influence. However they don’t consistently act for the benefit of human rights at a global level because of their great heterogeneity, their motives, and their origins. Economic institutions that interact directly with global markets are primarily concerned with nation-states development and trade policies. These bodies pressure some nation-states to improve their human rights records. However, the current major bodies depend on nation-states to enforce their rulings or provide their funding. Furthermore their influence is reduced vis-à-vis more powerful nation-states, and their direct interaction with local communities is limited. The help and participation of the international business community is vital, but cannot be relied upon as the catalyst for a paradigm shift in human rights implementation.
Religious institutions are uniquely situated to influence human rights implementation because of the function they perform – describing right and wrong conduct, the way things are and the way they should be. The sheer numbers of people in the major world religions gives them potential to influence global human rights. Religions engage in intensely localized action which is crucial for tangible human rights work. They also possess a guiding structure which is necessary to achieve more equitable distribution of rights for all. People are capable of influencing their surroundings, and religious belief structures can help to synchronize their efforts for change in a positive way.
It is therefore necessary to describe and analyze how effective religious institutions might be in achieving increased human rights implementation. Significant hurdles include at least current and past violent conflicts between people of different faiths, clashing belief structures, intolerance and extremism within religious groups, and the problem of influencing a diverse group of believers to perform any distinct action as a whole. Unfortunately, religions have historically generated a great deal of human suffering, as well as advances in human rights.
One way for religious institutions to influence a shift to greater human rights implementation is in acting as an organized moral restraint for governments. This paper will attempt to identify areas in which the major religions have commonalities which are promising for joint human rights actions. Additionally, it will include a focus on methods which religious groups have used to influence their governments for the purpose of bringing about positive change.
