اثر بخشي آموزش مديريت خشم بر مشكلات رفتاري دانش آموزان 12-10 ساله

The Effectiveness of Anger Management Training on Behavioral Problems among 10-12 Year-Old Students

كودكان به عنوان يكي از گروه هاي سني آسيب پذير در معرض انواع مشكلات روان شناختي و رفتاري قرار دارند كه نيازمند مداخلات روان شناختي است. هدف اين پژوهش تعيين اثر بخشي آموزش مديريت خشم بر مشكلات رفتاري دانش آموزان 12-10 ساله بود. روش و مواد روش پژوهش حاضر، شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بر روي گروه آزمايش و گروه شاهد بود. جامعه ي آماري پژوهش، دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر گنبدكاووس در سال تحصيلي 97-1396 بود. نحوه ي نمونه گيري روش تصادفي چند مرحله اي بود كه 60 دانش آموز به صورت تصادفي در دو گروه 30 نفره (گروه آزمايش و گروه شاهد) گمارده شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه مديريت خشم شركت نمودند در حالي كه گروه شاهد، آموزشي در آن دوره دريافت نكردند. پرسشنامه ي رفتاري (فرم معلم) جهت گرد آوري اطلاعات استفاده گرديد. حاصل داده هاي اين پژوهش با استفاده از روش تحليل كواريانس يك راهه و نرم افزار spss.20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها ميانگين (انحراف معيار) سن دانش آموزان پسر گروه آزمايش 1/10 (4/1) و دانش آموزان دختر 7/10 (2/1) بود. ميانگين (انحراف معيار) سن دانش آموزان پسر گروه شاهد 7/10 (6/1) و دانش آموزان دختر 2/10 (5/1) بود. ميانگين (انحراف معيار) مشكلات رفتاري گروه آزمايش در پيش آزمون 1/10 (8/12) بود كه در پس آزمون به 6/5 (1/6) كاهش يافت (01/0>P) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه شاهد در پيش آزمون 7/10 (1/13) بود كه در پس آزمون به 6/10 (9/12) رسيد كه از نظر آماري معنادار نبود. نتيجه گيري مطالعه نشان داد كه آموزش مديريت خشم منجر به كاهش مشكلات رفتاري دانش آموزان گرديد.

Background and Objective Children as a vulnerable age group are subject to a variety of psychological and behavioral problems requiring psychological intervention. The purpose of this study was to determine the effectiveness of anger management training on the educational problems among 10-12-year-old students. Materials and Methods The present study was of quasi-experimental design with pre-test/post-test and a control group. The statistical population of the study included 10-12 year-old elementary school students in the city of Gonbad-e-Kavus in the academic year 2017-2018. A multi-stage randomized sampling method was used in which 60 students were randomly assigned into two groups of 30, experimental and control group. The experimental group participated in eight anger management sessions, while the control group did not receive any training at that time. Behavioral questionnaire (teacher form) was used for data collection. The results of this study were analyzed using one-way ANOVA via SPSS software version 20. Results The mean (SD) age in the experimental group was 10.1 (1.4) for male students and 10.7 (1.2) female students. The mean (SD) age in the control group was 10.7 (1.6) for male students and 10.2 (1.5) for female students. The mean (SD) score of behavioral problems in the experimental group was 10.1 (12.8) in the pre-test, which decreased to 5.6 (6.1) in the post-test (P <0.01); however, the mean (SD) score of behavioral problems in the control group was 10.7 (13.1) in pre-test and varied to 10.6 (12.9) in the post-test, which was not statistically significant (P>0.05). Conclusion The study showed that anger management training led to reduction of students' behavioral problems