پديد آورندگان :
صمدي زاد، بهرام سازمان پزشكي قانوني كشور تهران - مركز تحقيقات پزشكي قانوني، ايران , نظري، جليل دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده بهدشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تبريز، ايران , حصيرچي، ناهيد آموزش و پرورش ناحيه ۴ استان آذربايجان شرقي - آموزشگاه عفتيه، تبريز، ايران , بايبوردي، فاطمه اداره كل پزشكي قانوني استان آذربايجان شرقي - واحد پژوهش، تبريز، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: يكي از مشكلات عمده زندگي در جوامع صنعتي وجود استرس بوده كه شغل و مسائل شغلي از مهمترين عوامل ايجاد كننده آن مي باشد. استرس شغلي يكي از عوامل مهم ايجاد عوارض جسمي و رواني در پرسنل و كاهش بهره وري در سازمان ها است. از آنجاييكه نيروي انساني و كاركنان از مهمترين سرمايه هاي يك سازمان محسوب مي شوند، بررسي و شناسايي عوامل مرتبط با اين منابع كه مي توانند بر استرس شغلي كاركنان مؤثر باشند، از اهميت روزافزوني برخوردار مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل ايجاد كننده استرس شغلي در كاركنان واحدهاي مختلف مراكزپزشكي قانوني استان هاي شمال غرب طراحي و انجام شد.
روش كار: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- تحليلي طراحي و بر روي 166 نفر از كاركنان واحدهاي مراكز پزشكي قانوني شهرهاي تبريز، اروميه، اردبيل و زنجان به صورت سرشماري در مقطع زماني سال 1396 انجام گرفت. اطلاعات با پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و استرس شغلي كوپر جمع آوري گرديد. داده ها با نرم افزا SPSS (ويرايش16) و روشهاي آماري χ2، ضريب همبستگي اسپيرمن و پيرسون، t-test، و آناليز واريانس يك طرفه انجام در سطح معني داري P ≤ 0/05 تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: نتايج مطالعه مشخص نمود كه حدود 50% از كاركنان داراي استرس شغلي متوسط و بيش از 12% استرس شديد داشتند. مقايسه ميانگين استرس شغلي در بين افراد سالم و افراد داراي بيماري جسمي نشان داد كه افراد بيمار نسبت به افراد سالم داراي ميانگين استرس شغلي بالاي بوده و اين اختلاف نيز از نظر آماري شديداً معني دار (P<0.001) مي باشد. بررسي تداخل كار با مسائل زندگي كاركنان نيز نشان داد، افرادي كه كارشان هميشه با مسائل زندگيشان تداخل دارد، ميانگين استرس شغلي بالاتري نسبت به دو گروه ديگر بوده و اختلاف نيز از نظر آماري معني دار (P<0.001) مي باشد. بررسي داده ها همچنين نشان دهنده ارتباط مستقيم معنادار بين استرس شغلي با سيگار كشيدن (P<0.045)، و تداخل كار با مسائل شخصي (P<0.001) و ارتباط معكوس و معني داري (P<0.044) با سطح سواد مي باشد. پايين بودن دستمزدها، تغيير محل خدمتي، سنگيني كار، بي توجهي روسا به مشكلات كاري، سروكار داشتن مستقيم با مردم، فشارهاي ناشي از اتمام يا رسيدن مهلت مقرر براي انجام كارها، و احساس عدم اميدواري به ارتقاء شغلي بترتيب بعنوان عوامل ايجاد كننده استرس در سازمان مطرح مي باشد.
نتيجه گيري: در مقايسه با كاركنان ساير سازمان هاي ديگر، كاركنان سازمان پزشكي قانوني شيوع بلايي از استرس را تجربه مي كنند. لذا مسئولين سازمان با برقراري ارتباط صحيح، حمايت مطلوب و ايجاد محيط مناسب براي انجام فعاليت هاي حرفه اي كاركنان در جهت ارتقاء كيفيت زندگي و كاهش استرس هاي شغلي آنان اقدام نمايند.
چكيده لاتين :
Introduction: Stress is one of the major problems of living in industrial societies. Job and career issues are the most important causes of stress. Job stress is one of the important factors in causing psychological injury and illness in staff and decreasing productivity in organizations. Since human resources are among the most important assets of any organization, identification of the factors causing job stress is very crucial. Therefore current study aimed to investigate the causes of occupational stress in the staff of different units of the legal medicine centers in the Northwest Provinces.
Materials and Methods: A Descriptive-analytical study was conducted was designed and conducted on 166 employees of the various units of the legal medicines centers of Tabriz, Urmia, Ardebil and Zanjan cities by census statistical method during 2016-2017. Data were collected using questionnaires consist of demographic information and Cooper job stress questionnaire. The collected data were analyzed by means of SPSS software using t-test for independent groups, ANOVA, chi square, Pearson and Spearman correlation coefficients, at the significant level of P<0.05.
Results: It was found that about 50% of the staff had moderate job stress and more than 12% had severe job stress. The comparison of mean job stress between healthy and ill individuals showed that the patients had a higher mean of job stress than healthy individuals, and this difference was statistically significant (P<0.001). The study of interference between work and life issue (family) also showed that the people whose work always interferes with their life issues had higher mean job stress than the other two groups and the difference was statistically significant (P<0.001). The result of this study also showed that there is a significant direct relationship between job stress and smoking (P<0.045), work interference and life issue (P<0.001), and a significant inverse relationship (P<0.044) with literacy. Lower incomes, shifting the place of work, the heavy work, the ignorance of the managers to work problems, dealing directly with the people, the pressures due to the completion or working against deadlines, and the lack of hope for job promotion, respectively, are the factors causing stress in the organization.
Conclusion: Compared with employees of other organizations, the legal medicines staff seemed to have a much higher prevalence of stress. The organizational authorities could help staff to improve the quality of life and reduce occupational stress by creating the correct communication, desirable support and generating the appropriate environment for job activities.
