شماره ركورد :
1172183
عنوان مقاله :
ارزيابي مقايسه اي ريسك سرطانزايي مواجهه تنفسي با 3،1- بوتادين در يك صنعت پتروشيمي با استفاده از دو روش سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا و دپارتمان بهداشت شغلي سنگاپور
عنوان به زبان ديگر :
Comparative assessment of carcinogenic risk of respiratory exposure to 1,3-Butadiene in a petrochemical industry by the US Environmental Protection Agency (USEPA) and Singapore Health Department methods
پديد آورندگان :
صادقي يارندي، محسن دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , گلبابايي، فريده دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , كريمي، علي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , ساجديان، علي اصغر دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , احمدي، وحيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
237
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
250
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
3، 1- بوتادين , روش سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا , روش دپارتمان بهداشت شغلي سنگاپور , ريسك سرطانزايي
چكيده فارسي :
مقدمه: 3،1- بوتادين يكي از مهم ترين تركيبات سرطانزاي موجود در هواي تنفسي كاركنان شاغل در صنايع پتروشيمي مي باشد. يكي از مهم ترين راه هاي تعيين سطح اثرات سرطانزايي و بهداشتي ناشي از مواجهه تنفسي با آلاينده هاي موجود در محيط كار، استفاده از روش هاي ارزيابي ريسك مي باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي مقايسه اي ريسك سرطانزايي مواجهه تنفسي با 3،1- بوتادين در يك صنعت پتروشيمي با استفاده از دو روش سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا و دپارتمان بهداشت شغلي سنگاپور انجام گرديد. روش كار: مطالعه حاضر از نوع مقطعي بوده و در سال 1397 در يك صنعت پتروشيمي توليد كننده كوپليمرهاي آكريلونيتريل، بوتادين و استيرن (ABS) انجام گرديد. ميزان مواجهه تنفسي با 3،1- بوتادين با استفاده از متد شماره 1024 انستيتو ملي ايمني و بهداشت شغلي اندازه گيري گرديد. سپس به منظور ارزيابي ريسك سرطانزايي از دو روش سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا (USEPA) و دپارتمان بهداشت شغلي سنگاپور استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين مواجهه تنفسي با 3،1- بوتادين در بين كليه افراد مقدار 0/367± 0/253 پي پي ام بوده و در كليه موارد پايين تر از حد مجاز مواجهه مي باشد. ميانگين شاخص سرطانزايي طول عمر (LCR) در روش پيشنهادي سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا در بين كليه افراد مورد مطالعه مقدار 3- 10 ×2/71 مشخص گرديد. همچنين در اين روش 82/2 درصد از افراد مورد مطالعه در محدوده ريسك سرطانزايي قطعي و 17/8 درصد نيز در محدوده ريسك احتمالي قرار دارند. نتايج حاصل از روش دپارتمان بهداشت شغلي سنگاپور نيز نشان داد كه 91/2 درصد از افراد مورد مطالعه در محدوده ريسك سرطانزايي احتمالي و 8/8 درصد از افراد نيز در محدوده ريسك قطعي قرار دارند. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه نتايج روش ارزيابي ريسك نيمه كمي سنگاپوري سازگاري مناسبي با نتايج روش كمي پيشنهادي توسط سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا ندارد. لذا با توجه به دقت و جامعيت بالاي روش ارزيابي ريسك سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا به عنوان روشي مرجع در دنيا به منظور ارزيابي ريسك سرطانزايي و بهداشتي مواجهه با مواد شيميايي، پيشنهاد مي گردد در مطالعات آينده از اين روش به جاي روش سنگاپوري استفاده گردد.
چكيده لاتين :
Introduction: 1,3-Butadiene is a carcinogenic compound that can be emitted to the atmosphere from several sources like petrochemical industry. One way to determine the level of carcinogenic and health effects of respiratory exposure to pollutants in the workplace is to use risk assessment methods. The aim of this study was to comparative assessment of carcinogenic risk of respiratory exposure to 1,3-Butadiene in a petrochemical industry by the US Environmental Protection Agency and Singapore Health Department methods. Material and method: This cross-sectional study was carried out in 2018 in a petrochemical industry that producing copolymer ABS (acrylonitrile, butadiene, styrene) in Iran. Occupational exposure to 1,3-Butadiene was measured according to the NIOSH 1024 method. Cancer risk assessment was done according to the United States Environmental Protection Agency (USEPA) and Singapore semi-quantitative methods. Results: The average occupational exposure to 1,3-Butadiene during work shift among all participants was 560.82 ± 811.36 µg.m-3 (0.253 ± 0.367 ppm) and in all cases was below the occupational exposure limit. The average lifetime cancer risk in USEPA method in the present study was 2.71 × 10-3, Also in this method 82.2% of all exposed workers were in the definite carcinogenic risk level and 17.8% were in the probable carcinogenic risk level. The results of the Singapore health department method showed that 91.2% of all subjects were in the probable carcinogenic risk level and 8.8% were in the definite risk level. Conclusion: The findings of the present study showed that the results of the Singapore semi quantitative risk assessment method are not in good agreement with the results of the quantitative risk assessment method proposed by the US Environmental Protection Agency. Therefore, given the high accuracy and thoroughness of the US Environmental Protection Agencychr('39')s risk assessment methodology as a worldwide reference method for assessing the carcinogenic and health risk of exposure to chemicals, it is recommended to use this method instead of the Singapore method in future studies.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
بهداشت و ايمني كار
فايل PDF :
8206846
لينک به اين مدرک :
بازگشت