پيش‌بيني انگيزش يادگيري زبان بر اساس هوش فرهنگي و خلاقيت در دانش‌آموزان

Prediction of Language Learning Motivation Based on Creativity and Cultural Intelligence in Students

هدف پژوهش حاضر، پيش‌بيني انگيزش يادگيري زبان بر اساس هوش فرهنگي و خلاقيت در دانش‌آموزان سال اول متوسطۀ دوم و روش پژوهش از نوع هم‌بستگي بود. جامعۀ آماري پژوهش، تمامي 170 دانش‌آموز دختر سال اول متوسطۀ دوم در سال تحصيلي 1397-1398 بودند كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان، 120 دانش‌آموز به‌صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌هاي هوش فرهنگي، خلاقيت و انگيزش ‌‌يادگيري زبان بود. يافته‌ها نشان داد هم‌بستگي مثبت معنا‌داري بين خرده‌مقياس‌هاي هوش فرهنگي و خلاقيت با انگيزش يادگيري زبان در دانش‌آموزان وجود دارد. همچنين، هوش فرهنگي و خلاقيت توان پيش‌بيني معنا‌دار انگيزش يادگيري زبان در دانش‌آموزان سال اول متوسطۀ دوم را دارا بودند. با توجه به نتايج پژوهش مي‌توان بيان كرد كه خلاقيت و هوش فرهنگي در فرايند افزايش انگيزش يادگيري زبان مؤثر هستند و روان‌شناسان و مدرسان زبان مي‌توانند از اين سازه‌‌هاي روان‌شناختي براي ارتقاي انگيزش يادگيري زبان انگليسي دانش‌آموزان استفاده كنند.

The aim of this study is to investigate the prediction of language learning motivation based on cultural intelligence and creativity in junior high school students. The research method was correlational. The statistical population of this study was all 170 first-year students of secondary school in five public schools with six classes, who were studying in the second half of the academic year of 2019, and the number of samples based on the Kerejci & Morgan tables was equal to 120 students randomly selected in a cluster manner. The data collection tools included questionnaires about intelligence, culture, creativity and learning motivation. The findings indicate that there is a significant positive correlation between the subscales of cultural intelligence and creativity with language motivation. Furthermore, cultural intelligence and creativity had a significant predictive effect on language motivation. Regarding the results of the research, it can leads to this conclusion that cognitive behavioral factors such as creativity and cultural intelligence are effective in increasing language’s motivation. Psychologists and English teachers can use these cognitive variables to improve the motivation of learning English.