عنوان مقاله :
اثر خانواده‌گرايي بر خودكم‌بيني، انگيزش تحصيلي و عزت نفس با ميانجي‌گري رابطۀ مادر ـ دختر
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Familism on Self-derogation, Educational Motivation and Self-esteem with Mediating Mother-daughter Relationship
پديد آورندگان :
عباس پور، ذبيح اله دانشگاه شهيد چمران اهواز - گروه مشاوره، اهواز , كريمي، سامره دانشگاه شهيد چمران اهواز - گروه مشاوره، اهواز , امان الهي، عباس دانشگاه شهيد چمران اهواز - گروه مشاوره، اهواز
كليدواژه :
خانواده‌گرايي , خودكم‌بيني , انگيزش تحصيلي , عزت نفس , رابطۀ مادر- دختر
چكيده فارسي :
هدف اين تحقيق بررسي نقش واسطه‌اي رابطۀ مادر - دختر در رابطۀ بين خانواده‌گرايي با خودكم‌بيني، انگيزش تحصيلي، عزت نفس دانش‌آموزان متوسطۀ اول و دوم شهرستان مسجدسليمان بود. جامعۀ آماري اين پژوهش دانش‌آموزان دختر متوسطۀ اول و دوم شهرستان مسجدسليمان بودند كه از بين آن‌ها، 250 نفر به‌شيوۀ نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش، مقياس خانواده‌گرايي نگرشي، مقياس انگيزش تحصيلي، مقياس عزت نفس روزنبرگ و مقياس رابطۀ والد - فرزند بودند. براي تحليل داده‌ها از معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج ضريب هم‌بستگي پيرسون نشان داد بين خانواده‌گرايي با انگيزش تحصيلي، عزت نفس و رابطۀ مادر - دختر رابطۀ مثبت و معنادار و بين خانواده‌گرايي با خودكم‌بيني رابطۀ منفي و معنادار وجود دارد. پس از حذف دو مسير غير معنادار، مدل نهايي برازندگي مناسبي را نشان داد. نتايج معادلات ساختاري نشان داد كه خانواده‌گرايي هم به‌صورت مستقيم و هم به‌صورت غير مستقيم و از طريق رابطۀ مادر - دختر بر انگيزش تحصيلي اثر مثبت و معنادار داشت. همچنين خانواده‌گرايي از طريق رابطۀ مادر - دختر اثر غير مستقيمي بر عزت نفس و خودكم‌بيني داشت. زندگي با ارزش‌هاي خانوادگي و ارجح قرار دادن خانواده بر خود فرد مي‌تواند باعث ايجاد احساس تعلق شود. ارزش‌هاي خانوادگي شامل روابط نزديك با اعضاي خانوادۀ گسترده، ابراز عشق و علاقه، نصيحت‌شنوي از اعضاي خانواده در موقعيت‌هاي دشوار، مسئوليت‌پذيري و مشاركت فكري در زمان تصميم‌گيري‌ها مي‌تواند كيفيت تعاملات خانوادگي به‌خصوص رابطۀ مادر را تسهيل كند. اين روند مي‌تواند مبناي سلامت روان و ساير موفقيت‌هاي دانش‌آموزان باشد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study is to examine the mediating role of mother-daughter relationship in relation between familism and self-derogation, educational motivation, and self-esteem among junior high school students in MasjedSoleiman. The statistical population of this study was junior high school students in MasjedSoleiman, 250 of them were selected by multi-stage sampling technique. Measures used in this study were Attitudinal Familism Scale, Academic Motivation Scale, Rosenberg Self-Esteem Questionnaire and Parent-Child Relationship Survey. Structural Equation Modeling was used to analyze the data. The results of Pearson correlation coefficient showed that there was a positive significant correlation between familism and educational motivation, self-esteem, and mother-daughter relationship and negative significant correlation between familism and self-assimilation. After eliminating two irrelevant paths, the final model showed good fitness. The results of path analysis showed that familism through mother-daughter relationship had direct and indirect effects on academic motivation. In addition, the results showed that familism through mother-daughter relationship had indirect effect on self-derogation and self-esteem. Living with familism values and putting the family before the individual may develop a sense of belonging. Familism values such as building close relationships with extended family members, showing love and affection, seeking advice from family members in times of distress, having the responsibility, and thinking about the family when making important decisions, can facilitate quality of family interactions, especially relationship between mother and girl. This process may be the basis of mental health and other successes in students.
عنوان نشريه :
روان شناسي فرهنگي
