جداسازي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين از رودخانه زاينده رود در اصفهان در سال 1394

Isolation of Methicillin Resistant Staphylococcus aureus from Zayanderud River in Isfahan

سابقه و هدف: باكتري استافيلوكوكوس اورئوس توانايي بالايي جهت كسب ژنهاي مقاومت نسبت به عوامل ضدميكروبي مختلف را دارد و به همين دليل به يكي از مشكلات و معضلات مهم در بيمارستانها در سراسر جهان مبدل شده است. مقاومت نسبت به متي سيلين ناشي از فعاليت ژنهاي mecAو mecCاست. ژن mecAبخشي از يك عنصر ژنتيكي متحرك و بزرگ است كه به عنوان كاست كروموزومي ژن (SCCmec) mecشناخته مي شود. اين مطالعه با هدف جداسازي، شناسايي و تايپينگ جدايه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين در آب رودخانه زاينده رود و در طي ماه هاي آبان و آذر سال 1394به انجام رسيده است. روش كار: در طي ماه هاي آبان و آذر ،1394در مجموع سه مرتبه نمونه گيري از آب رودخانه انجام گرفت. جهت جداسازي كلني ها از سيستم فيلتراسيون استفاده گرديد و فيلترها بر روي محيط HiCrome aureus agarواجد 1ميكروگرم بر ميلي ليتر آنتي بيوتيك اگزاسيلين منتقل شدند و به مدت 48ساعت در دماي 37درجه سانتيگراد انكوبه گرديدند. به منظور شناسايي جدايه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين از آزمون PCRبا استفاده از پرايمرهاي اختصاصي استفاده گرديد. آزمون هاي SCCmecتايپينگ و پروفاژ تايپينگ جهت تايپينگ سويه ها استفاده شدند. يافته ها: در مجموع 38كلني بر روي محيط واجد آنتي بيوتيك جداسازي گرديد و همگي به عنوان سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين تأييد شدند. هشتاد و دو درصد سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين واجد SCCmecتايپ IIIو 18درصد نيز واجد SCCmecتايپ IVaبودند. همچنين، پنج پروفاژ تايپ و دو الگوي پروفاژي در ميان جدايه ها شناسايي گرديد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان دهنده انتشار و تداوم سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين در آب رودخانه زاينده رود است. شيوع بالاي SCCmecتايپ IIIمؤيد منشاء بيمارستاني اين جدايه ها است. شيوع سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين اكتسابي از بيمارستان كه قادر به ايجاد طيف وسيعي از بيماريهاي عفوني هستند يك تهديد جدي براي بهداشت عمومي در اصفهان است.

Background an‎d Objectives Staphylococcus aureus has the remarkable ability to acquire antimicrobial resistance genes and now become a major problem in hospitals worldwide. Resistance to methicillin is due to the presence of mecA and mecC genes. mecA is a part of large mobile genetic element that is known as staphylococcal cassette chromosome mec (SCCmec). The aim of this study was to isolate, identify and type methicillin resistant S. aureus strains isolated from Zayanderud River during November and December 2015. Materials an‎d Methods Sampling was carried out three times during November and December 2015 from Zayanderud River in Isfahan. To achieve colonies of MRSA strains, samples were filtered and filters were transferred to HiCrome aureus agar supplemented with 1 μg/ml oxacillin and incubated for 48h at 37˚C. All isolates were identified as MRSA using PCR assay by specific primers. For typing of strains, SCCmec and prophage typing assays were employed using separate multiplex-PCR assays. Results A total of 38 colonies were collected and all were confirmed as MRSA strains. Eighty two percent of MRSA isolates harbored SCCmec type III and 18% were positive for SCCmec type IVa. On the other hand, 5 prophage types and 2 different prophage patterns were identified among strains. Conclusion These findings indicating the presence and persistence of MRSA strains in Zayanderud River. The high prevalence of SCCmec type III illustrated the hospital origin of MRSA strains in present study. Prevalence of hospital acquired-MRSA (HA-MRSA) strains with high potential to cause broad spectrum of infectious diseases could be a serious risk for public health in Isfahan.