عنوان مقاله :
بررسي اثرات اكستاسي بر روي فعاليت سيتوكروم 2C19 كبدي با استفاده از پروب امپرازول در مدل پرفيوژن كبدي موش صحرايي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of 3,4-Methylenedioxymethamphetamine on Liver CYP2C19 Enzyme Activity in Isolated Perfused Rat Liver Using Omeprazole Probe
پديد آورندگان :
روئيني، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران , نيشابوري نژاد، نويد دانشگاه علوم پزشكي تهران , فرومدي، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران , لواساني، هدي دانشگاه علوم پزشكي تهران , حسين زاده اردكاني، يلدا دانشگاه علوم پزشكي تهران
كليدواژه :
متابوليسم , اكستاسي , امپرازول , پرفيوژن كبدي يكطرفه , سيتوكروم 2C19
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: اين پژوهش در راستاي بررسي اثرات مهاري اكستاسي (MDMA) بر روي فعاليت آنزيمي سيتوكروم 2C19 كبدي كه يكي از آنزيمهاي مهم كبدي در پروسه متابوليسم طيف وسيعي از داروها ميباشد، با استفاده از امپرازول به عنوان نشانگر فعاليت آنزيم (پروب) سيتوكروم 2C19 و روش پرفيوژن كبد ايزوله شده موش صحرايي انجام گرديد.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، از 20 موش صحرايي نر از نژاد Sprague-Dawley با وزن 250 الي 300 گرم استفاده شد. پس از ايزوله نمودن كبد حيوان، امپرازول با غلظت 400 ميكرومولار عبور داده شده و غلظت امپرازول و متابوليت آن تعيين شد. سپس كبد با بافر پرفيوژن شستشو داده شده و MDMA با غلظت 300 نانوگرم در ميليليتر به صورت يكطرفه از همان كبد براي مدت 30 دقيقه عبور داده شد. در مرحله بعد و متعاقب شستشوي مجدد كبد با بافر پرفيوژن، امپرازول براي بار دوم از كبد عبور داده شده و نسبت متابوليكي پس از مواجهه با MDMA تعيين گرديد. اين فرآيند در گروه ديگري از حيوانات با غلظت 600 نانوگرم در ميليليتر از MDMA نيز تكرار شد.
يافتهها: تحليل دادههاي حاصل از نمونههاي سه فاصله زماني پاياني پس از مواجهه كبد با MDMA به ترتيب
نشانگر 26/6 درصد و 20/6 درصد كاهش در ميزان نسبت متابوليكي امپرازول در دو غلظت 300 و 600 نانوگرم در ميليليتر از ماده بود.
استنتاج: با توجه به نتايج اين مطالعه، مواجهه كبد با MDMA ميتواند موجب كاهش معنيدار در فعاليت سيتوكروم 2C19 شود. براي بررسي دقيق تر اين موضوع نياز به مطالعات بيشتر ميباشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: This study aimed at investigating the effects of 3,4-Methylenedioxymethamphetamine (MDMA) on liver cytochrome 2C19 enzyme activity, which is a major liver enzyme in the metabolism of a wide range of drugs, using omeprazole as a probe of the CYP2C19 activity in isolated perfused rat liver.
Materials and methods: This experimental study was done in 20 male Sprague–Dawley (SD) rats (weighing 250–300 g). After isolating the animal liver, omeprazole was administered at 400 μm and the concentration of omeprazole and its metabolite were determined. The liver was then washed with perfusion buffer, and MDMA was transferred at 300 ng/ml unilaterally from the same liver for 30 minutes. After re-washing the liver with perfusion buffer, omeprazole was passed through the liver for second time and the metabolic ratio was determined after exposure to MDMA. This process was also done in a group of animals at 600 ng/ml of MDMA.
Results: Analysis of data from three end-time intervals after exposure to liver at 300 and 600 ng/ml of MDMA, showed 26.6% and 20.6% reduction in the activity of CYP2C19. Findings showed that MDMA administration could significantly reduce the activity of CYP2C19.
Conclusion: According to this study, liver exposure to MDMA can significantly reduce cytochrome 2C19 activity, but, further studies are needed to examine this issue more closely.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران