بررسي احساس امنيت در فضاهاي عمومي (مطالعه موردي شهراردبي)

امروزه توجه به مفهوم امنيت شهروندان و روش هاي ارتقاء آن، يكي از اولويت هاي اساسي مديران، صاحب نظران و علماي شهري تبديل است. معيار هاي شناخت و تحليل امنيت در پهنه شهر بسيار متفاوت است و با توجه به مؤلفه هاي كالبدي، كاركردي و محيطي نوسان پيدا مي كند. هدف اين پژوهش تحليل معيارهاي كالبدي فضاهاي عمومي شهراردبيل در ارتباط با احساس امنيت مناطق مختلف شهراردبيل است. اين پژوهش از نظر روش شناسي از نوع توصيفي- تحليلي و روش نمونه گيري تصادفي، كه جامعه آماري مناطق مورد مطالعه برابر با 529374 نفر است. بنابراين حجم نمونه با فرمول كوكران تقريبا 384 نفر بدست مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. همچنين براي تحليل SPSS آمده است. داده ها با استفاده از نرم افزار استفاده شده است. براي بررسي روايي ابزار از F-Test تفاوت بين متغيرهاي مستقل و وابسته از آزمون 0 گوياي قابليت اعتماد بالاي ابزار مورد استفاده / آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شد. ضريب مذكور معادل 78 بوده است. پس از پايان يافتن گردآوري پرسشنامهها، دادهها استخراج و به كامپيوتر انتقال داده شدند و سپس با استفاده از بسته نرم افزار آماري براي علوم اجتماعي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته هاي 12/ پژوهش نشان مي دهد كه ميزان احساس امنيت در فضاهاي عمومي مناطق كم درآمد با ميانگين 74 11 ) و مرفه- / بيش از ميانگين ميزان احساس امنيت كاربران فضاهاي عمومي در مناطق متوسط نشين ( 56 12 ) است. با توجه به ميانگين داده هاي موجود در مناطق مختلف شهر اردبيل، تفاوت مشاهده / نشين ( 42 شده بين ميانگينهاي مناطق مختلف شهر از نظر ميزان احساس امنيت فضاهاي عمومي، هر چند با اندك تفاوت مورد تاييد قرار مي گيرد.