تحليل فرصتهاي ايران در عراقِ پساصدام در پرتو الگوي رفتاري امريكا در مديريت بحران اين كشور

Analyzing Iran’s Opportunities in Post-Saddam Iraq in light of the US Model of Behavior in Crisis Management of this country

بعد از حملات تروريستي يازدهم سپتامبر 2001، امريكا در قالب جنگ پيشدستانه و مبارزه با تروريست، در مارس 2003 عراق را اشغال كرد و از اين طريق به دنبال گسترش نفوذ خود در منطقه خاورميانه بود. ايالات متحده پس از اشغال عراق سعي در مديريت بحران داشت كه با ناكامي مواجه شد. اين بحران تأثيرات عميقي نهتنها بر عراق بلكه بر كشورهاي منطقه و ازجمله ايران بر جاي گذاشت. در پژوهشهاي انجامشده در اين زمينه، تنها به يك بُعد موضوع توجه داشتهاند. لذا آنچه در اين مقاله بهعنوان سؤال اصلي مطرح شده اين است كه الگوي رفتاري امريكا در مديريت بحران عراق چه فرصتهايي براي ايران به دنبال داشته است؟ فرضيه مقاله اينگونه مطرح است كه ناكارآمدي الگوي رفتاري امريكا در عراق، سبب فراهم شدن فرصتهايي براي ايران شده است. روش تحقيق در اين مقاله از نوع توصيفي–تحليلي و روش گردآوري دادهها، كتابخانهاي و اينترنتي است. هدف از اين پژوهش، تحليل فرصتهاي ايران در عراق پساصدام در سايه الگوي رفتاري امريكاست. يافتههاي پژوهش نيز حاكي از آن است كه ناتواني امريكا در عراق باعث دستاوردهايي براي ايران نظير افزايش نفوذ سياسي و توان اثرگذاري در منطقه، افزايش تراز تجاري و اقتصادي ايران با عراق، افزايش نفوذ در ميان گروههاي عراقي به دليل بياعتمادي به ايالات متحده، تقويت محور مقاومت و افزايش قدرت نرم شده است.

Following the terrorist attacks of September 11, 2001, the United States occupied Iraq in March 2003 in the form of beforehand war and fighting against terrorism, seeking to expand its influence in the Middle East. After the occupation of Iraq, the United States tried to manage the crisis, but failed. The crisis has had a profound effect not only on Iraq but also on countries in the region, including Iran. In the surveys conducted in this field, only one dimension of the subject has been considered. Therefore, the main question raised in this article is, what opportunities the US model of behavior in managing the Iraq crisis has provided for Iran? The hypothesis of the article is that the inefficiency of the American model of behavior in Iraq has provided opportunities for Iran. The research method in this article is descriptive-analytical and the data is gathered via library and internet. The aim of this study is to analyze Iran’s opportunities in post Saddam Iraq in the light of the US behavioral model. The findings also depict that US incompetence in Iraq has led to some achievements for Iran, such as an increase in political influence and influence in the region, increase in Iran’s trade and economic balance with Iraq, and increase in influence among Iraqi groups due to their mistrust to the United States, strengthening the axis of resistance and increasing the soft power.