رفتارهاي زورگويانه محيط‌هاي باليني از ديدگاه دانشجويان پرستاري

Investigation of bullying behaviors in clinical settings from the nursing students’ views

مقدمه: زورگويي شكلي از رفتار پرخاشگرايانه بين فردي است كه در پرستاري به عنوان يك نگراني رو به افزايش است، دانشجويان پرستاري با ورود به مرحله كار باليني در معرض آسيب و زورگويي هستند كه عواقب ناخوشايندي به همراه دارد. هدف اين مطالعه شناسايي فراواني، نوع رفتارهاي زورگويانه، منبع زورگويي، نحوه گزارش و عواقب آن بر دانشجويان پرستاري دانشگاه‌هاي آزاد اسلامي و علوم پزشكي شهر يزد است. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي كه در سال 1398 انجام شد، 193 نفر از دانشجويان سال سوم و چهارم پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي و علوم پزشكي شهر يزد شركت نمودند. نمونه‌گيري به روش تصادفي طبقه‌اي بود. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه‌هاي مشخصات فردي و رفتارهاي زورگويي كلارك (Clarke) و همكاران بود. تجزيه‌ و تحليل داده‌ها با استفاده آمار توصيفي و استنباطي (تي مستقل و آنوا) صورت گرفت. نتايج: بر اساس يافته‌ها 118 نفر (61/85%) از دانشجويان انواعي از زورگويي را تجربه نمودند كه 769 (32%) مورد زورگويي از طرف مربي باليني، 597 (24/8%) مورد از جانب پرستار و 402 (16/72%) مورد از طرف بيمار و خانواده بوده است. بيش‌ترين رفتارهاي زورگويي 383 مورد (15/93%) برخورد سرد، ناديده گرفته شدن و اخراج بود. 21 نفر (10/9%) به دليل زورگويي تصميم به ترك رشته داشتند. 131 نفر (67/9%) رفتار زورگويي را گزارش نداده بودند كه 55 نفر(36/8%) آنان علت را ترس از ارزيابي ضعيف بيان نمودند. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از آن است بيش از نيمي از دانشجويان پرستاري در معرض انواع رفتارهاي زوگويانه قرار گرفته‌اند كه اين امر مي‌تواند عاملي براي انصراف از تحصيل باشد. لذا برنامه‌ريزان آموزش باليني بايد راه‌هاي پيشگيري از زورگويي و نحوه واكنش به اينگونه رفتارها را به دانشجويان پرستاري آموزش دهند و اقدامات مناسبي جهت اصلاح محيط‌هاي آموزش باليني در اين زمينه انجام گيرد

Introduction: Bullying is a form of interpersonal aggressive behavior that may lead to alarming growth . Nursing students entering clinical practice are at risk of injury and bullying, which can have unpleasant consequences. This study endeavored to identify the frequency, type, source of bullying, method of report, and the undesirable effect of bullying on students. Methods: This descriptive study was performed on 193 of third and fourth year nursing students of Medical Sciences Universities of Yazd, Iran, who experienced the clinical setting. Sampling was done through stratified random sampling. Data collection instruments were questionnaires of demographic characteristics and Clark et al.'s bullying behaviors. Data were analyzed both descriptively and inferentially. Results: According to the findings, 61.85% (n=118) of the participants experienced bullying, of which 32% (n=769) were bullied by the clinical instructor and 24.8% (n=597) by the nurse and 16.72% (n = 402) by the patient and family. The most bullying behaviors (15.93%, n = 383) were frozen out, ignored and excluded. 10.9% (n=21) decided to leave the field due to bullying. 67.9% (n=131) did not report bullying behavior, of which 36.8% (n=55) expressed that the reason was fear of poor evaluation. Conclusion: The results indicated that more than half of nursing students are exposed to a variety of bullying behaviors that are often performed by a clinical instructor and are not reported for fear of poor evaluation which can be a factor of intentions to leave the nursing program. Therefore, clinical educational authorities should teach nursing students some ways to prevent bullying and how to react to such behaviors and appropriate measures should be taken into account to improve clinical learning contexts.