رتبه بندي قطعات جاده هاي برونشهري با استفاده از تركيب شاخص شدت تصادفات و مميزي ايمني

يكي از دلايل اصلي مرگ و مير در كشور تصادفات است به همين دليل بررسي تصادفات و مشكلات ايمني راه‌ها از اهميت فوق‌العاده‌اي برخوردار است. تصادف در اثر سه عامل انسان، راه و محيط اطراف و وسيله نقليه ممكن است رخ دهد كه هريك از عوامل به تنهايي و يا مشترك با عوامل ديگر در وقوع آن سهم دارند. عامل راه و محيط اطراف با استفاده از شناسايي به موقع و رفع مشكلات قابل رفع مي‌باشد. مميزي ايمني مسير در راستاي رفع مشكلات عامل راه و محيط اطراف است. نقاط شناسايي شده در مميزي ايمني، به يك اندازه در بروز تصادف، جراحات و تلفات ناشي از آن نقش ندارند و براي تصميم-گيري مناسب و اصولي و بكارگيري راهكارهاي موثر بايد رتبه ريسك هر يك از نقاط و قطعه‌ها مشخص شود. بدين منظور در اين پژوهش با در نظر گرفتن شش معيار تصادفات، وضعيت حفاظهاي كناري، علايم عمودي، علايم افقي، وضعيت روسازي و تراكم دسترسي‌ها يك الگوي گام به گام براي رتبه‌بندي قطعات يك راه برونشهري از لحاظ ايمني ارايه شده است و در الگوي مذكور براي اولين بار 5 معيار مميزي ايمني و معيار تصادف انتخاب شده است. در مراحل گام به گام از روش بازديد ميداني و بررسي آمار تصادفات و روش شباهت به گزينه ايده آل استفاده شده است. به منظور اجراي الگو در يك محور برونشهري، راه اصلي دو خطه سنندج- كامياران در استان كردستان به عنوان مطالعه موردي انتخاب شد و دليل انتخاب محور مذكور تردد بالا، اهميت و تصادف‌خيز بودن آن مي‌باشد. نتايج الگو نشان داد كه پر ريسك ترين قطعات جاده نقاطي است كه هم سابقه شدت تصادفات در آنها بيشتر مي‌باشد و هم عوامل با اهميت مميزي ايمني مانند تراكم دسترسي و وضعيت روسازي در آنها وضعيت خوبي ندارد.