شماره ركورد :
1172977
عنوان مقاله :
اثر استفاده از سطوح مختلف دانه آناتو (Bixa orellana) در جيره غذايي، بر شاخص‌هاي رشد و بقاء ميگوي بزرگ آب شيرين (Macrobrachium Rosenbergii)
عنوان به زبان ديگر :
The effect of different levels of annatto (Bixa orellana) in the diet, the indices of growth and survival of large fresh water shrimp (Macrobrachium Rosenbergii)
پديد آورندگان :
جهانبخشي، عبدالرضا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه شيلات و محيط زيست، گرگان , احمدنيا مطلق، حميدرضا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه شيلات و محيط زيست، گرگان , عرفاني فر، الناز سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور - مركز تحقيقات شيلاتي آب هاي دور- چابهار، چابهار , صفري، اميد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه شيلات، مشهد
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
61
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
70
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
دانه آناتو (Bixa orellana) , رشد , ضريب تبديل غذايي , ميگوي بزرگ آب شيرين (Macrobrachium Rosenbergii)
چكيده فارسي :
تاكنون تلاش هاي متعددي در راستاي افزايش توليد آبزيان از طريق اثرگذاري بر رشد و كاهش تلفات به وسيله افزودني هاي مختلف خوراكي صورت گرفته است. اين پژوهش به منظور ارزيابي اثر سطوح مختلف پودر دانه گياه آناتو (Bixa orellana) بر شاخص-هاي رشد، بقاء و ميزان توليد ميگوي بزرگ آب شيرين (Macrobrachium Rosenbergii) انجام گرفت. اين مطالعه در چهار تيمار و هر تيمار در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي مختلف شامل: تيمار يك (شاهد) حاوي صفر، تيمار دو حاوي 50 ميلي گرم بر كيلوگرم، تيمار سه حاوي 150 ميلي گرم بر كيلوگرم و تيمار چهار حاوي 200 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو بود. ميگوها به طور تصادفي تقسيم و به 12 عدد تانك پلاستيكي 50 ليتري (20 ميگو در هر تانك) معرفي شدند. ميگوها دو وعده در شبانه روز و به ميزان سه درصد وزن بدن در ساعات 9 و 17 به مدت 8 هفته، در آب با ميانگين 1± 31 درجه سانتي گراد تغذيه شدند. بر اساس نتايج، تيمارهاي دريافت كننده پودر آناتو داراي وزن نهايي، نرخ رشد ويژه و كارايي پروتئين بالاتري نسبت به گروه شاهد بودند (05/0>P). در حالي كه ضريب تبديل غذايي در تيمارهاي آزمايشي كاهش يافت (05/0>P). تيمارهاي حاوي 150 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو در شاخص هاي بهره برداري از پروتئين راندمان بهتري نسبت به تيمار شاهد داشته (05/0>P)، همچنين تيمارهاي حاوي 150 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو داراي ميزان نرخ رشد ويژه و ضريب تبديل بهتري نسبت به گروه شاهد و تيمار حاوي 50 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو بود و اختلاف معني داري با ساير تيمارها داشتند (05/0>P). ميزان بازماندگي تفاوتي بين تيمارهاي آزمايشي و تيمار شاهد نشان نداد. با توجه به نتايج حاضر، استفاده از جيره هاي حاوي 150 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو با يكديگر اختلاف معني داري را نداشتند اما تيمار چهارم (200 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو) به دليل اثرات مطلوب تر در افزايش ميزان رشد، كاهش ضريب تبديل غذايي و به دنبال آن افزايش ميزان توليد نسبت به تيمار سه (150 ميلي گرم بر كيلوگرم آناتو) مي تواند به عنوان پيشنهاد مناسب تري براي استفاده در جيره هاي غذايي ميگوي بزرگ آب شيرين معرفي شود.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
شيلات (فن آوري هاي نوين در توسعه آبزي پروري)
فايل PDF :
8208669
لينک به اين مدرک :
بازگشت