پديد آورندگان :
رفيعي، صالح پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , رمضاني، عطيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران , كاشي، علي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران
كليدواژه :
مهارت هاي حركتي , ادراك , توجه , نظريه ذهن , رشد كودك
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف
نظريه ذهن به عنوان هسته مركزي شناخت اجتماعي، يكي از محورهاي مهم رشد رواني-اجتماعي در دوران كودكي به شمار ميرود كه توجه انتخابي نقش اساسي در رشد جنبه هاي پيشرفته آن ايفا ميكند. تاكنون مداخلات گوناگوني براي توانبخشي كودكان پيشنهاد شده است، اما طراحي مداخلات مبتني بر تواناي يهاي ادراكي-حركتي دور از
توجه بوده است؛ از اينرو، در پژوهش حاضر، تأثير تمرين مهارت هاي ادراكي-حركتي بر توجه انتخابي و ارتقاء نظريه ذهن در كودكان 12-8 سال مورد بررسي قرار گرفت.
مواد و روش ها
روش پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيشآزمون-پسآزمون با گروه كنترل بود كه در آن 24 دختر با ميانگين سني 10/5 سال از بين دانش آموزان شهر تهران انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل جاي گرفتند (هر گروه 12 نفر). از آزمون هاي استروپ و نظريه ذهن براي سنجش متغيرها، قبل و بعد از دوره آزمايشي (16 جلسه 45 دقيقه اي، چهار جلسه در هفته به مدت يك ماه) استفاده شد. پروتكل آزمايشي شامل تمرين مهارتهاي ادراكي-حركتي با تأكيد بر تعادل، آگاهي فضايي، آگاهي زماني، آگاهي بدني و جهتيابي بود. در تحليل داده ها از تحليل كوواريانس در سطح اطمينان 95 درصد استفاده شد.
يافته ها
پس از كنترل سطوح پيش آزمون، اثر گروه بر توجه انتخابي (0/015=p)، بازشناسي عواطف و وانمود (0/023=p)، درك باور غلط (0/011=p) و درك شوخي و باور غلط ثانويه (0/048=p) معنادار بود، بهطوريكه گروه تجربي در مقايسه با كنترل، زمان استروپ كوتاهتر و سطوح نظريه ذهن بالاتري داشت. همچنين، اندازه اثر مداخله آزمايشي بر جنبه هاي پيشرفته نظريه ذهن كوچكتر از جنبه هاي اوليه بود (0/17 در مقابل 0/35).
نتيجه گيري
تمرين مهارت هاي ادراكي-حركتي بر بهبود توجه انتخابي و رشد نظريه ذهن در كودكان دختر سالم رده سني 8 تا 12 سال موثر است، اما براي اثرگذاري بر جنبه هاي پيشرفته تر نظريه ذهن (درك شوخي و باور غلط ثانويه) نياز به مداخلات پيچيدهتر با تأكيد بر تعاملات بين فردي وجود دارد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Theory of mind, as the central core of social cognition, is one of the
important components of psycho-social development during childhood and selective attention plays a critical role in developing the advanced aspects of this theory. Various interventions have been suggested so far for the rehabilitation of children with disorders, but deisgning interventions based on the perceptual-motor abilities have been overlooked. In the present study, therefore, the effect of a perceptual-motor skills training program on selective attention and improving theory of mind in children aged 8-12 years was studied.
Materials and Methods: The research method used was quasi-experimental with pre- and post-test design with a control group. A total of 24 girls, with an average age of 10.5 years, were selected among all students in Tehran and were randomly divided into two experimental and control groups (12 individuals in each group). Stroop and theory of mind tests were used to measure the variables before and after the experimental period (16 sessions, each session for 45 minutes, 4 session per week, for one month). The experimental protocol consisted of training perceptual-motor skills with emphasis on balance, spatial awareness, temporal awareness, body awareness, and lateralization. Data analysis
was performed using covariance analysis at the 95% confidence level.
Results: The effects of group on selective attention (p=0.015), recognition of emotions and pretense (p>=0.023), understanding of false belief (p>=0.011), and understanding of humor and second-order false belief (p>=0.048) were significant after controlling for the effects of pre-test levels. Therefore, the experimental group, as compared with the control group, had shorter Stroop time and higher levels of theory of mind. Also, the effect size of experimental intervention on the advanced aspects of theory of
mind was smaller than that of the primary aspects (0.17 vs. 0.35).
Conclusion: Perceptual-motor skills training is effective in improving selective attention and
development of theory of mind in healthy girls aged 8 to 12 years, but there is a need for more complex interventions with an emphasis on interpersonal interaction in order to influence the more advanced aspect of theory of mind (understanding of humor and second-order false belief).
