ارزيابي تأثير فضاي عمومي بر ارتقا تعاملات اجتماعي در مجتمع هاي مسكوني (مطالعه موردي: شهر لاهيجان)

با توجه­­­ به­ رشد فزاينده جمعيت و كمبود زمين­هاي بدون معارض، الگوي توليد مسكن در شهرها تغيير كرده است و در قالب مجتمع­هاي مسكوني گسترش يافته كه موجب كاهش تعاملات اجتماعي ساكنين شده است. فضاي عمومي يك مجتمع مسكوني اگر از طراحي مناسب برخوردار باشد، مي­تواند به عرصه­هايي براي تعامل ساكنين مبدل گردد. روش تحقيق به صورت تركيبي بوده. در انجام اين پژوهش ابتدا به جمع­آوري پيشينه تحقيق درباره فضاهاي عمومي مجتمع­هاي مسكوني و تعاملات اجتماعي در آن پرداخته شد. با توجه به متغيرهاي استخراجي از پيشينه تحقيق فرضيه­ها نوشته شدند. براي متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق، معيارها و زيرمعيارها مشخص گرديد. سپس هر زيرمعيار بر روي معيار جهت سنجش فرضيه­ها و تعاملات اجتماعي پرسيده شد و به اين ترتيب سوال­هاي پرسشنامه جهت آزمون spss و plsمشخص گرديدند. حجم نمونه 398 نفر محاسبه گرديد. پرسشنامه­ها در شهر لاهيجان(محل قرارگيري سايت) توزيع شدند و تحليل فضاي مجتمع مسكوني و سايت از طريق نرم افزار SPACE SYNTAXو DEPTH MAP صورت گرفت. نتايج نشان دادند پارامترها(تنوع، خوانايي، چارچوب فيزيكي، قابليت زيست محيطي، ايمني، تسهيلات) در ناحيه قبول فرضيه تحقيق و تاثير مثبت بر ارتقاء تعاملات اجتماعي ساكنين داشتند كه معيار ايمني بيشترين تاثير را داشت. و برخي ديگر(عناصر كالبدي و سلسله مراتب) در ناحيه رد فرضيه تحقيق برآورد شد. و طبق داده­ها راهكارهاي طراحي بيان شد. براساس تحليل­هاي صورت گرفته با روش چيدمان فضايي(space syntax) و نرم افزار UCL DEPTH MAP دريافتيم اين فضاي شهري از دسترسي، امنيت و خوانايي مناسبي برخوردار بود و از آنجايي كه خوانا بودن، لزوم وجود امنيت و داشتن دسترسي­هاي مناسب از معيارهاي لازم براي برقراري تعاملات اجتماعي بيشتر بود، نتيجه گرفتيم كه سايت براي طراحي مجتمع مسكوني با رويكرد افزايش تعاملات به درستي مكان­يابي شده بود. و همچنين با تحليل­هاي صورت گرفته براي پلان­هاي مجتمع مسكوني دريافتيم كه مجتمع به كمك فضاهاي عمومي خود، مكاني مناسب براي برقراري تعاملات اجتماعي مهيا ساخت.