پديد آورندگان :
پوركرمانيان، پوراندخت دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پرستاري و مامايي , كلاني، زهره دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري و مامايي , علي محمدي، نصراله دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري و مامايي , حسن زاده، اكبر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده بهداشت
كليدواژه :
ملاقات هدايت شده , ملاقات خانواده محور , بخش مراقبت ويژه , سطح هوشياري , مصدومين مغزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تحريك حسي در بيماران داراي كاهش سطح هوشياري بستري در بخش مراقبتهاي ويژه (ICU) ميتواند بر ميزان هوشياري بيماران مؤثر باشد، به خصوص در صورتي كه اين تحريكات آشنا و داراي محتواي بامعني باشد. لذا هدف اين مطالعه معرفي يك برنامه ملاقاتي هدايت شده خانواده محور بر هوشياري مصدومين صدمات مغزي بستري در ICU است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضـر يـك مطالعـه كارآزمـايي باليني است. جامعه آماري اين پژوهش مصدومين مغزي بستري در بخـشهاي مراقبـت ويـژه مركـز آموزشـي درمـاني الزهرا(ع) و كاشاني اصفهان بود. در اين پژوهش طي 7 مرحله، برنامه "ملاقاتي هدايت شده خانواده محور" طراحي، اجرا و ارزشيابي شد. در مرحله طراحي، در ابتدا با استفاده از متون پرستاري در خصوص اقدامات مراقبتي مورد نياز و نقش خانواده ها در اجراي آنها پيشنويس برنامه تهيه شد، سپس با استفاده از روش مناسبت رند(RAND Appropriateness’ Method(RAM) ) از نظر مفهوم بودن، سودمندي، مرتبط بودن و قابليت اجرايي بودن محتواي برنامه توسط خانواده ها، برنامه تدوين شد. در مرحله اجرا، توسط يكي از اعضاي درجه يك خانواده كه در مورد ملاقات آموزش ديده بود، روزانه و به مدت 14 روز، طبق برنامه، بيماران تحريك شنوايي و لمسي را دريافت نمودند. در مرحله ارزشيابي، روزانه سطح هوشياري 30 دقيقه قبل و 30 دقيقه بعد ازملاقات، با استفاده از مقياس كماي گلاسگو(Glasgow Coma Score Scale(GCS)) و مقياس چهارنمره اي(Four Scoure )اندازهگيري شد.
يافته ها: ميانگين تغييرات سطح هوشياري بر اساس مقياس چهارنمرهاي از ابتداي مطالعه تا پايان مطالعه در گروه آزمون 7/1± 6 و درگروه كنترل 35/1 ±1 است. اين تغييرات در گروه آزمون به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (001/0< P). همچنين مقياس كماي گلاسگو نيز از ابتداي مطالعه تا پايان( در طول مدت چهارده روز) تغييرات روزانه ميانگين نمره سطح هوشياري بين دو گروه، اختلاف آماري معناداري را نشان مي دهد (001/0< P).
نتيجه گيري: بكارگيري برنامه ملاقات هدايت شده و هدفمند، توسط خانواده ميتواند بر ارتقاء سطح هوشياري مصدومين مغزي دچار كاهش سطح هوشياري مؤثر واقع شود. بنابراين پيشنهاد ميشود، شرايطي فراهم شود تا نزديكترين افراد خانواده به بيمار از نظر عاطفي با آموزش كافي، با استفاده از اين برنامه پيشنهادي، ملاقات هاي هدفمند انجام دهند.
چكيده لاتين :
Introduction: Sensory stimulation in patients with decreased levels of consciousness in the Intensive Care Unit (ICU) can affect their level of consciousness, especially if these stimuli are familiar and have
meaningful contents. Therefore, the aim of this study was to introduce a "Family Guided Visit program” to
increase level of consciousness in traumatic brain injury patients hospitalized in the ICU.
Materials: The study is a clinical trial study. The statistical population was brain-injured hospitalized in the
intensive care unit of Al-Zahra (AS) and Kashani Medical Center in Isfahan. In this study, during 7 stages,
the "Family Guided Visit Program" was designed, implemented and evaluated.
In the design Phase, first, the Program draft was prepared using nursing texts on the needs care and the role
of families in their implementation, then using the RAM technique in terms of concept, usefulness, relevance
and applicability of the content by families, the Program was developed. During the implementation Phase,
one of the family members who had been trained on the appointment, received hearing and tactile stimulation
Patients daily and for 14 days, as scheduled. In the evaluation Phase, the daily level of consciousness was
measured 30 minutes before and 30 minutes after the visit, using the Glasgow Coma Scale and the FourNumber Scale.
Results: The research findings showed that the average changes in the level of consciousness based on the
four digit scales from the beginning of the study to the end were 6 ± 1.7 in the test group and 1± 1.35 in the
control group. The independent t-test showed that these changes in the test group were significantly higher
than the control group (P< 0.001). Also, according to the Glasgow coma scale, from the beginning of the
study to the end (over a period of fourteen days), the total daily changes shows a statistically significant
difference in the average score of patients' level of consciousness between the two groups. (P< 0.001).
Conclusion: A targeted and planned visit by the family is effective in improving the level of consciousness
of the injured. Therefore, it is recommended to provide conditions for the family members who are
emotionally close to the patient to make appointments with the patient with sufficient training, using this
proposed program.
