تاثير به‌كارگيري برنامه مراقبت در منزل بر پيروي درماني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

Effect of Home Care Program on Therapeutic Adherence of Patients with Type 2 Diabetes

اهداف: يكي از چالش‌هاي بيماران ديابتي پيروي از رژيم درماني است. آموزش بيمار در منزل موجب افزايش توانايي مراقبت از خود مي‌شود. بنابراين مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير به‌كارگيري برنامه مراقبت در منزل بر پيروي درماني بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه‌تجربي روي 80 بيمار ديابتي مراجعه‌كننده به مركز تحقيقات ديابت شهر همدان در سال 1398 كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. نمونه‌ها با روش بلوك جاي‌گشتي به دو گروه مداخله و كنترل تخصيص يافتند (40 نفر در هر گروه). مداخله آموزشي به‌صورت مراقبت در منزل طي دو جلسه آموزش حضوري و دو پيگيري تلفني صورت گرفت. پرسش‌نامه پيروي درماني قبل و دو ماه پس از مداخله توسط دو گروه تكميل شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري مجذور كاي، دقيق فيشر، T زوجي و آناليز كوواريانس يك‌طرفه تحليل شدند. يافته‌ها: در مرحله قبل از مراقبت در منزل، ميانگين نمره پيروي از رژيم درماني بيماران در گروه كنترل بيشتر از گروه مداخله بود (P<0.001)؛ در حالي كه پس از مداخله ميانگين نمره پيروي از رژيم درماني گروه مداخله نسبت به گروه كنترل بيشتر بود (P<0.001). نتيجه‌گيري: اجراي برنامه مراقبت در منزل در بيماران ديابتي نوع دو موجب بهبود پيروي درماني اين بيماران مي‌شود.

Aims One of the challenges for diabetics is following a treatment regimen. Educating the patient at home increases the ability to take care of themselves. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of home care program on the therapeutic adherence of patients with type 2 diabetes. Materials & Methods This quasi-experimental study was performed on 80 patients with type 2 diabetes referred to the Diabetes Research Center of Hamadan in 2019 who were selected by convenience sampling method. Samples were divided into intervention and control groups using permuted block method (40 people in each group). Educational intervention was performed in home care during two face-to-face sessions and two telephones follow-up. Before and two months after intervention, the questionnaire was completed by both groups. Data were analyzed by SPSS 16 software and Fisher’s exact test, Chi-square, paired t-tests and oneway analysis of covariance were used. Findings The mean score of therapeutic adherence was higher in control group than in intervention group, before home care (p<0.001); while after intervention, the mean score of therapeutic adherence significantly increased in intervention group compared to the control group (p<0.001). Conclusion Implementation of home care program in patients with type 2 diabetes improves the therapeutic adherence of these patients.