عنوان مقاله :
تاثير آموزش خودمراقبتي مبتني بر فضاي مجازي بر كيفيت زندگي افراد HIV مثبت
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Self-Care Education Based on Virtual Networks on Quality of Life in HIV-Positive Patients
پديد آورندگان :
اميني، آنا دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده پرستاري مامايي علوم پزشكي - گروه پرستاري، تهران , پيمان، اكرم دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده پرستاري مامايي علوم پزشكي - گروه پرستاري، تهران , حاتمي، منيره دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكده داروسازي علوم پزشكي - گروه علوم و مهندسي صنايع غذايي، تهران
كليدواژه :
آموزش , فضاي مجازي , كيفيت زندگي , HIV مثبت
چكيده فارسي :
اهداف: با توجه به شيوع بيماري ايدز و لزوم تقويت برنامههاي مربوط به خودمراقبتي و بهبود كيفيت زندگي، مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش خودمراقبتي مبتني بر فضاي مجازي بر كيفيت زندگي در افراد HIV مثبت انجام شد.
مواد و روشها: اين كارآزمايي باليني در سال 1398 در بين بيماران HIV مثبت مراجعهكننده به مراكز مشاوره بيماريهاي رفتاري شهر تهران انجام شد كه از بين اين افراد 80 نفر كه واجد معيارهاي ورود به مطالعه بودند به روش تصادفي چندمرحلهاي انتخاب شده و به روش تصادفي ساده در دو گروه كنترل و مداخله (هر گروه 40 نفر) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه چندبعدي كيفيت زندگي بيماران ايدزي (MQoL-HIV) بود كه قبل از آموزش و دو هفته بعد از آخرين جلسه آموزش، تكميل شد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرمافزار SPSS 19 صورت گرفت.
يافتهها: ميانگين نمرات كيفيت زندگي و حيطههاي ده گانه آن در ابتداي پژوهش بين دو گروه مداخله و كنترل تفاوت معنيداري نداشت (P>0.05)، اما بعد از مداخله آموزشي بين دو گروه در ميانگين نمرات كيفيت زندگي و حيطههاي آن بهجز حيطههاي كاركرد شناختي، اقتصادي، تعامل با همسر و كاركرد جنسي تفاوت معنيدار مشاهده شد (P<0.05).
نتيجهگيري: برنامههاي آموزشي خودمراقبتي با روش مجازي در ارتقاي كيفيت زندگي بيماران HIV مثبت موثر است.
چكيده لاتين :
Aims Given the prevalence of AIDS and the need to enhance self-care programs and improve
quality of life, the aim of the present study was to determine the effect of self-care education
based on virtual networks on quality of life in HIV-positive patients.
Materials & Methods This clinical trial was conducted on HIV positive patients referred to
the Counseling Centers for Behavioral Disorders in Tehran in 2019 and 80 people of them
who were eligible for the study were selected by multistage random sampling method and
randomly assigned into control and intervention groups (40 people in each group). Data were
collected using demographic information questionnaire and the Multidimensional Quality of
Life Questionnaire for Persons with HIV/AIDS (MQoL-HIV) which were completed before the
training and two weeks after the last training session. Data analysis was performed using SPSS
19 software.
Findings At the beginning of the study, the mean scores of quality of life and its ten domains did
not have significant difference (p>0.05); but after the intervention a significant difference was
observed in the mean scores of quality of life and its domains except the domains of cognitive
function, economic, interact with the spouse and sexual function (p<0.05).
Conclusions The self-care education programs based on virtual networks are effective on
promoting the quality of life of HIV-positive patients.
عنوان نشريه :
آموزش و سلامت جامعه