عنوان مقاله :
بيماري پوسيدگي ذغالي بلوط در ايران
پديد آورندگان :
احمدي، سمانه دانشگاه ياسوج - گروه گياهپزشكي، ياسوج , قادري، فريبا دانشگاه ياسوج - گروه گياهپزشكي، ياسوج , صفايي، داريوش مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان كرمانشاه، كرمانشاه
كليدواژه :
بيماري , بلوط , Obolarina , Biscogniauxia
چكيده فارسي :
بيماري پوسيدگي ذغالي بلوط توسط دو قارچ Biscogniauxia mediterranea و Obolarina persica پديد ميآيد. اين قارچها كه فرصتطلب يا مهاجم ثانويه هستند و به درختان دچار تنش حمله ميكنند، يكي از مشكلات اصلي جنگلهاي بلوط در ايران هستند. بيماري اولين بار در سال 1390 در حنگلهاي شمال روي درختان Quercus castaneifolia و Zelkova carpinifolia و سپس در جنگلهاي زاگرس روي درخت Q. brantii گزارش شده است. بيماري طي ساليان گذشته، بهسرعت در جنگلهاي زاگرس انتشار يافته است. نشانههاي بيماري بهصورت زوال و مرگ درختان، قهوهاي شدن برگها و خزان زودرس ميباشد. ترشح صمغ روي شاخهها و تنه درختان مسن و قهـوهاي شدن بافت چوب و آوندهاي چوبي در سرتاسر ارتفاع تنه به سمت بالا و پايين درخت ديده ميشود. مشخصات ريختشناختي بيمارگرها، گسترش و بقاي بيمارگرها و روشهاي مديريت بيماري در اين مقاله شرح داده شده اند.
عنوان نشريه :
دانش بيماري شناسي گياهي