ارزش‌گذاري آب زيرزميني به روش باقيمانده با در نظر گرفتن شوري آب آبياري در شهرستان ورامين

ارزش اقتصادي آب به‌عنوان يكي از عوامل مهم تخصيص اين عامل بين مصارف گوناگون و همچنين، تحريك كاربران براي اجراي اقدامات موردنياز به منظور افزايش سرمايه‌گذاري‌هاي مرتبط با ارتقاء بهره وري آب است. روش هاي متعددي براي ارزش‌گذاري اقتصادي آب وجود دارد كه با توجه به نقش توليدي آب زيرزميني در آبياري محصولات كشاورزي، در اين تحقيق از روش ارزش‌گذاري باقيمانده براي ارزش گذاري اقتصادي آب در چاه هاي كشاورزي شهرستان ورامين با طيف گسترده اي از شوري آب استفاده شد. ميانگين ارزش اقتصادي آب در صيفي‌جات، گندم، جو و يونجه به ترتيب برابر با 2513.1، 5334.5، 1933.0 و 5647.6 ريال بر مترمكعب بود.قيمت مبادله اي فروش آب در ميان كشاورزان منطقه مورد مطالعه 5231.8 ريال در متر مكعب محاسبه شد كه نزديك به ارزش باقيمانده آب در محصولات گندم و يونجه بود. ضريب تبيين رابطه ارزش اقتصادي و شوري آب آبياري براي محصولات فوق به ترتيب برابر 0.806، 0.878، 0.865 و 0.702 به دست آمد كه نشان‌دهنده توضيح بخش قابل‌توجه تغييرات ارزش اقتصادي آب نسبت به شوري آب بود. با توجه به رابطه به دست آمده ميان شوري و ارزش آب آبياري در منطقه مورد مطالعه براي محصولات صيفي، گندم، جو و يونجه به ترتيب در شوري هاي61.3، 30.7، 20.5 و 24.8 دسي زيمنس بر متر، ارزش باقيمانده آب به مقدار صفر مي رسد. در نتيجه سياست نرخ گذاري آب در منطقه بايد به گونه اي باشد كه در شوري هاي بيشتر از مقادير ذكر شده براي محصولات، متناسب با آن شوري، قيمت فروش آب كمتر از مقادير فعلي باشد تا زياني براي كشاورزان حاصل نشود و يا انتخاب محصول بر اساس مقاومت بيشتر به شوري و ارزش اقتصادي آن در نظر گرفته شود.