عنوان مقاله :
بررسي الگوي مصرف ايمي پنم و نقش مداخلات داروساز
عنوان به زبان ديگر :
Drug Utilization Evaluation of Imipenem and Assessing the Role of Pharmacist Interventions
پديد آورندگان :
فرزادي، ندا دانشگاه علوم پزشكي مازندران , صالحي فر، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي مازندران , داوودي، لطف الله دانشگاه علوم پزشكي مازندران , عباسپور كاسگري، حميده دانشگاه علوم پزشكي مازندران
كليدواژه :
ارزيابي الگوي مصرف دارو , ايمي پنم , داروساز باليني , مداخلات
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: هدف از انجام اين مطالعه بررسي الگوي مصرف منطقي ايمي پنم و تعيين نقش مداخلات داروساز در مصرف منطقي آنتيبيوتيكها است.
مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي تحليلي شامل دو بخش گذشتهنگر (بدون مداخلات داروساز) و حالنگر (همراه با مداخلات داروساز) بود كه به هدف بررسي الگوي مصرف ايمي پنم وبررسي نقش مداخلات داروسازدر سال 97-98 بر روي 59 بيمار مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني امام سجاد رامسر طراحي شد. دوز مصرفي، طول مدت مصرف و تنظيم دوز دارو در نارسايي كليوي توسط داروساز ثبت و با پروتكلهاي استاندارد مقايسه شد.
يافتهها: در مجموع 59 بيمار در كل دو فاز وارد مطالعه شدند. متوسط سن بيماران (16/12±69/89) سال بود و 29 بيمار مرد بودند. شايعترين مورد مصرف ايميپنم در پنوموني (54 درصد) و بيشترين مورد مصرف آن در بخش داخلي بود (67/28 درصد) و بيشترين تجويز هم توسط متخصص عفوني صورت گرفته بود (65 درصد). دوز متوسط مصرف دارو در فاز گذشتهنگر و حال نگر به ترتيب در 65 و 85 درصد موارد طبق پروتكل و صحيح تجويز شد. طول مدت مصرف دارو به ترتيب در فاز گذشتهنگر و حالنگر در 45 و 65 درصد موارد صحيح بود. تنظيم دوز دارو در بيماران با نارسايي كليوي در فاز گذشتهنگر و حال نگر به ترتيب در 60 و 90 درصد موارد صحيح انجام شده كه از نظر آماري اين تفاوتها در دو فاز مطالعه معنادار بود (0/001< P).
استنتاج: نقش داروساز در مطالعات ارزيابي مصرف دارو (DUE) در جهت مصرف منطقي آنتيبيوتيكها و در نتيجه كاهش مرگ و مير ناشي از بيماريهاي عفوني بسيار كليدي است
چكيده لاتين :
Background and purpose: This study aimed at evaluating utilization of imipenem and
assessing the role of pharmacist in rational use of antibiotics.
Materials and methods: A retrospective/prospective observational study was conducted in Ramsar
Imam Sajjad Hospital in 59 patients receiving imipenem, 2018-2019. In retrospective phase, patients’ records
were reviewed, while in prospective phase, a pharmacist provided recommendations on use of imipenem.
Duration of taking imipenem, dosage, and dosage adjustment in renal insufficiency were compared with
standard protocols.
Results: Mean age of the patients was 69.89±16.12 years and there were 29 males. The most
common reason for prescribing imipenem was lower respiratory tract infection (54%) which was more used
in internal medicine ward (67.28%) ordered by infectious diseases specialist (65%). In retrospective and
prospective phases, mean dosage of imipenem, duration of receiving the antibiotic, and dosage adjustment
in renal insufficiency were according to standard protocols in 65% and 85%, 45% and 65%, and 60% and
90% of the cases, respectively (P<0.001).
Conclusion: The role of pharmacist in drug utilization evaluations is of great importance for optimal
use of drugs and reducing mortality rates caused by infectious diseases.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران