تحول زماني همبستگي كوانتمي و رابطه آنتروپي عدم قطعيت در حضور حافظه كوانتمي تحت واهمدوسي و هاميلتوني پيچش تك-محوري

در اين مقاله يك سيستم متقارن N ذره‌اي با اسپين 1.2 كه تحت هاميلتوني پيچش تك محوري قرار دارد را در نظر مي‌گيريم. سپس با اعمال كانال‌هاي مختلف نويز دار، همچون كانال ميرايي دامنه، كانال فازگردان و كانال ميرايي فاز، تحول زماني همبستگي كوانتمي و رابطه آنتروپي عدم قطعيت در حضور حافظه كوانتمي را بدست مي‌آوريم. مقايسه رفتار آنتروپي عدم قطعيت و همبستگي كوانتمي نشان مي‌دهد كه در لحظه شروع، با افزايش تعداد ذرات، مقدار اوليه اين كميت‌ها افزايش مي‌يابد. اما در طي زمان رفتار آنها عكس يكديگر خواهد بود. بطور كلي با كاهش همبستگي كوانتمي، عدم قطعيت در اندازه گيري مشاهده‌پذيرهاي ناسازگار افزايش مي‌يابد.