اثرات زيركشندگي چند جدايه از قارچ هاي بيمارگر روي رشد، توليد مثل و شاخص هاي جدول زيستي شته ي مومي كلم (Hemiptera: Aphididae) Brevicoryne brassicae L.

شته ي مومي كلم، Brevicoryne brassicae L.يكي از آفات مهم گياهان تيره ي كلميان مي باشد. در دهه هاي اخير كنترل زيستي و استفاده از قارچ هاي بيمارگر حشرات، به عنوان جايگزين يا مكمل آفت كش هاي شيميايي براي كنترل شته ها توسعه يافته است. در مديريت تلفيقي آفات ارزيابي تاثيرات زيركشندگي عوامل بيمارگر نظير قارچ هاي بيماريزا، به اندازه ي ايجاد مرگ و مير داراي اهميت مي باشد. لذا در تحقيق حاضر اثر غلظت هاي زير كشنده ي LC25 جدايه هاي Acremonium sclerotigenum، Lecanicillium muscarium ،Beauveria bassiana، Paecilomyces. variotiiوSimplicillium sp.، روي رشد، توليد مثل و شاخص هاي جدول زيستي باروري شته ي مومي كلم،در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. بالاترين ميزان كشندگي بين جدايه ها متعلق به L. muscarium با LC50 برابر با 103×2.57 كنيدي در ميلي ليتر بدست آمد. غلظت زيركشنده ي قارچ ها در مقايسه با شاهد موجب كاهش معني دار سرعت نشو و نماي پورگي، طول عمر و باروري شته گرديد (0.05 P). نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm) شته ي مومي كلم در غلظت زير كشنده ي جدايه هاي A. sclerotigenum، L. muscarium ، B. bassiana، P. variotii و Simplicillium sp.به ترتيب 0.009±0.225، 0.011±0.219، 0.008±0.246، 0.004±0.254و 0.008±0.215 بر روزبه دست آمدكه در مقايسه با شاهد (0.008±0.332 بر روز) به طور معني داري كاهش نشان داد. نتايج مطالعه ي حاضر نشان داد با توجه به اثرات زيركشندگي قابل توجه قارچ هاي بيمارگر A. sclerotigenum، L. muscarium وB. bassiana، به شرط تكرار نتايج قابل قبول در شرايط مزرعه اي مي توان اين عوامل را در تدوين برنامه هاي مديريت تلفيقي اين آفت مورد نظر قرار داد.