عنوان مقاله :
بررسي اثر تيموكينون بر كيفيت سمن موش صحرايي مواجهه شده با ديازينون
پديد آورندگان :
تاجيك، ليلا دانشگاه پيام نور - دانشكده علوم پايه - گروه زيست‌شناسي، تهران، ايران , نصري، سيما دانشگاه پيام نور - دانشكده علوم پايه - گروه زيست‌شناسي، تهران، ايران , رئيس‌عبدالهي، احسان دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه فيزيولوژي، تهران، ايران
كليدواژه :
موش صحرايي نر , پراكسيداسيون ليپيدي , ديازينون , تيموكينون , كيفيت سمن
چكيده فارسي :
زمينه: سموم ارگانوفسفره از جمله ديازينون، سبب توليد راديكال‌هاي آزاد، كاهش توان آنتي اكسيداني سلولي و ناباروري در جنس نر مي‌شوند. تيموكينون يك تركيب فعال موجود در سياه دانه است كه اثرات آنتي اكسيدانتي آن به اثبات رسيده است. بنابراين هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر تيموكينون بر استرس القاء شده توسط ديازينون و كيفيت سمن موش صحرايي نر است.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 28 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در محدوده وزني 250 تا 300 گرم به صورت تصادفي در 4 گروه هفت‌تايي قرار گرفتند. در گروه اول، تك دوز روغن زيتون خالص، درگروه دوم، تك دوز ديازينون (20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) و در گروه سوم، تيموكينون با دوز 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به‌صورت داخل صفاقي به مدت 5 روز تجويز شد. در گروه چهارم، ابتدا تيموكينون با دوز 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تجويز و 3 روز بعد ديازينون با دوز 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تزريق شد. 36 ساعت بعد از تزريق داروها، بررسي كيفيت سمن شامل ارزيابي تعداد، تحرك، مورفولوژي و زنده ماني اسپرم‌ها مورد بررسي قرار گرفت و ميزان مالون‌دي‌آلدئيد (MDA) در بافت بيضه نيز سنجيده شد.
يافته‌ها: در اين مطالعه كاهش معني‌دار حركت اسپرم و افزايش معني‌دار ميزان MDA در بافت بيضه، متعاقب تجويز ديازينون نسبت به گروه كنترل (0001>p) مشاهده گرديد. همچنين تيموكينون موجب افزايش حركت اسپرم و كاهش ميزان MDA در بافت بيضه (0001>p) در حضور ديازينون نسبت به گروه ديازينون شد.
نتيجه‌گيري: از آنجا كه ديازينون با توليد راديكال‌هاي آزاد سبب افزايش پراكسيداسيون ليپيدي در بافت بيضه مي‌شود، مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه تجويز تيموكينون به عنوان آنتي اكسيدان، باعث كاهش سميت ديازينون در بافت بيضه موش صحرايي و افزايش كيفيت سمن گرديد.
چكيده لاتين :
Background: Exposure to organophosphate pesticides, including diazinon, can lead to increased production
of free radicals and decreased cellular antioxidant capacity and male infertility. Thymoquinone (TQ) is an
active component of Nigella sativa with well documented antioxidant effects. This study evaluated the
effects of thymoquinone on oxidative stress induced by exposure to diazinon and semen quality in male rats.
Materials and Methods: Twenty-eight male Wistar rats weighing 200-300 g were randomly divided into
four groups (n=7, each). The first (control) group received a single intraperitoneal (i.p.) injection of olive
oil (medication vehicle). Testicular toxicity was induced in rats of the second and third groups by a single
injection of diazinon (20 mg/kg, i.p.). Also, the animals of the second and third groups received the vehicle
of TQ (olive oil) or TQ (10 mg/kg/day, i.p.), respectively, for five consecutive days starting 3 days before
diazinon administration. The fourth group of animals received thymoquinone (10 mg/kg/day) for five
consecutive days without induction of diazinon toxicity. Thirty-six hours later, semen quality was assessed
for motility, morphology, and viability of sperms in addition to measurement of malondialdehyde (MDA)
level in testis tissue.
Results: The results showed that the sperm motility significantly decreased and MDA level significantly
increased (P<0.0001) after diazinon exposure whereas thymoquinone increased sperm motility and
decreased MDA level (P<0.0001) in testis tissue after exposure to diazinon as compared to the control group.
Conclusion: Since diazinon increases lipid peroxidation in sperm plasma membrane through production of
free radicals, it can be concluded that administration of thymoquinone as an antioxidant can prevent diazinon
toxicity in testis tissue of rats, and improve the quality of semen.
