خوش‌بيني مديريت و كيفيت گزارشگري مالي: با تأكيد بر نقش تعديلي مكانيزم‌هاي نظام راهبري

هدف:هدف پژوهش حاضر، تحليل رابطه‌ي خوش‌بيني مديريت با كيفيت گزارشگري مالي با تأكيد بر نقش مكانيزم‌هاي نظام راهبري شركتي است. روش پژوهش: داده‌ها و اطلاعات مالي، از صورت‌هاي مالي شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران بين سال‌هاي 1390 الي 1396 استخراج ‌شده كه بعد از اعمال محدوديت‌هاي آماري تعداد 171 شركت جهت آزمون فرضيه‌ها انتخاب‌ و از روش تحليل ساختار استفاده‌شده است.يافته‌ها: نشان مي‌دهد كه خوش‌بيني مديريت تأثير معنادار و معكوس بر كيفيت گزارشگري مالي دارد. همچنين نقش تعديل گر نظام راهبري به‌عنوان يك بازوي نظارتي نقش تأثيرگذاري در آثار منفي خوش‌بيني مديريت بر كيفيت گزارشگري مالي ايفا مي‌كند چرا كه نظام راهبري تأثير معنادار و مثبت باكيفيت گزارشگري مالي دارد.نتيجه‌گيري: ويژگي‌هاي شخصيتي مديران با شيوه‌هاي گزارشـگري مـالي رابطه معناداري دارد و بازوي نظارتي شركت‌ها (نظام راهبري) نقش تأثيرگذاري در آثار منفي خوش‌بيني مديريت بر كيفيت گزارشگري مالي ايفا مي‌كند در نتيجه مكانيزم‌هاي راهبري شركتي رفتار فرصت طلبانه و هزينه‌هاي نمايندگي را كاهش و باعث بهبود كيفيت گزارشگري مالي شوند.دانش‌افزايي: نظام راهبري شركتي به عنوان مهمترين مكانيزم كنترل و نظارت مي تواند تأثير چشمگيري بر انصاف و افشاي به موقع اطلاعات داشته باشد. بنابراين، سازوكارهاي نظام راهبري شركتي با كاهش عدم تقارن اطلاعاتي و حل مشكلات نمايندگي، ميزان انحراف از تصميمات سرمايه گذاري بهينه را كاهش داده و به استفاده كارآمد تر از منابع ترغيب مي كند.