بهبود مسيريابي جهت كنترل ازدحام در شبكه هاي مبتني بر نرم افزار با استفاده از كنترلرهاي توزيع شده

يكي از چالش­هاي بزرگي كه پيش روي شبكه‌هاي مبتني بر نرم‌افزار قرار گرفته است، اين بوده كه چطور مي‌توان مكان­هايي مناسب براي قرار­دادن و توزيع كنترلرها (كنترل­ كننده­ ها) انتخاب كرد، به گونه‌اي كه بتوان تأخير بين كنترلرها و سوئيچ­ها را در شبكه‌هاي گسترده كاهش داد. در همين راستا اغلب روش‌هايي كه تا به امروز ارائه گرديده است بر روي كاهش تأخير متمركز بوده‌اند ولي تأخير تنها يكي از عواملي بوده كه در كارائي شبكه و كاهش هزينه­ كلي بين كنترلرها و سوئيچ‌هاي مرتبط با آن‌ها نقش دارد. در اين پژوهش قصد داريم تا به بررسي عوامل بيشتري براي كاهش هزينه بين كنترلر­ها و سوئيچ­ها همچون بار موجود روي لينك­هاي ارتباطي بپردازيم. به همين منظور يك الگوريتم مبتني برخوشه­ بندي را براي بخش­بندي شبكه ارائه خواهيم داد. با اين الگوريتم مي‌توان تضمين كرد كه هر بخش از شبكه مي‌تواند حداكثر هزينه (شامل تأخير و بار موجود روي لينك­ها) را در بين كنترلر و سوئيچ­هاي مربوط به آن كاهش دهد. شبيه‌سازي‌هاي گسترده‌اي را تحت توپولوژي­هاي واقعي شبكه كه در پروژه‌ Topology Zoo ارائه شده است، انجام داده‌ايم. نتايج شبيه­ سازي­ها نشان مي­دهد در شرايطي كه شبكه شلوغ مي­باشد و احتمال ازدحام در آن بالا مي­رود، الگوريتم پيشنهادي با شناسايي لينك­هاي گلوگاه در مسيرهاي ارتباطي هر گره با ساير گره­ها، توانسته به خوبي ازدحام را در شبكه كنترل نمايد و با در نظر گرفتن دو معيار تأخير و ميزان مشغول بودن لينك­ها، فرايند قرارگيري و توزيع كنترل­ها را در عمل خوشه­ بندي با دقت بالاتري انجام دهد و به طور ميانگين حداكثر هزينه­ انتها به انتها بين هر كنترلر و سوئيچ­هاي مربوط به آن را به ترتيب در توپولوژي­هاي Chinanet كشور چين، Uunet كشور آمريكا، DFN كشور آلمان، و Rediris كشور اسپانيا به اندازه­ي 41/4694، 29/2853، 21/3805 و 46/4829 درصد كاهش دهد.