چكيده فارسي :
زمينه و هدف
امروزه يكي از چالش هاي مهم توسعه پايدار در اكثر كشورها، مقوله محيط زيست و سلامت مي باشد. شاخصهاي بهداشت محيط به دليل اينكه بيانگر وضعيت تغييرات محيط زندگي مردم و تهديدات موجود براي سلامت است از اهميت بسيار برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسي روند تغييرات شاخصهاي مربوط به بهداشت محيط در شهرستانهاي استان كهگيلويه و بويراحمد طي سالهاي 1395-1386 در سال 1396 شكل گرفت.
روش كار
مطالعه حاضر از نوع گذشته نگر طولي بود كه با استفاده از داده هاي موجود در گروه بهداشت محيط مركز بهداشت استان كهگيلويه و بويراحمد در بازه زماني ده ساله روند تغييرات شاخصهاي مربوط به بهداشت محيط را بررسي نمود. دادههاي حاصل با استفاده از شاخصهاي نظير درصد توصيف، ميانگين و آزمون همبستگي اسپيرمن تحليل شدند كه اين كار در محيط نرم افزار spss-16 انجام شد.
يافته ها
در مطالعه حاضر شاخصهاي بهداشت محيط در حوزه روستايي، شهري و كل شهرستان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت كه اين شاخصها شامل درصد خانوارهاي روستايي با دسترسي به توالت بهداشتي، دفع بهداشتي زباله، دفع بهداشتي فاضلاب، فضولات دامي، درصد بهسازي و بهداشتي اماكن عمومي و مراكز تهيه و توزيع مواد غذايي، درصد كارت تندرستي معتبر و مطلوبيت نمونههاي آب آشاميدني در روستا، شهر و كل شهرستان محاسبه و تحليل شد كه بترتيب 87/3،95/4، 68/4، 88/9، 86/7، 83/9، 94/3 و 91/3 درصد ميباشد.
نتيجه گيري
يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه بجز شاخص بهسازي و بهداشتي اماكن عمومي و مراكز تهيه و توزيع مواد غذايي كه در شهرستان كهگيلويه معنادار نبوده در ساير شاخص ها معنادار بوده و مي توان نتيجه گرفت كه شاخصهاي بهداشت محيط در طي ده سال بهبود يافتهاند؛ اما اكثر شاخصها در مقايسه با ميانگين شاخصهاي تعيين شده توسط متخصصين بهداشت محيط استان در سطح پايينتري قرار دارند و تلاش مسيولين را جهت ارتقاء شاخصهاي بهداشت محيط ميطلبد. راهكارهايي از جمله جذب نيروي تخصصي بهداشت محيط، اعمال قوانين ماده 688 بهداشت عمومي و ماده 13 مواد خوردني آشاميدني آرايشي و بهداشتي، مكاتبات لازم با ادارات ذيربط جهت تعامل ارايه نمايند.
چكيده لاتين :
Background & objectives: Environmental health is one of the major challenges of sustainable
development in most countries. Environmental health indicators are very important because
they reflect the changing state of people's living environment and the existing health threats.
This study aimed to investigate the trend of changes in indicators related to environmental
health in the cities of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad provinces during the years 2007-2016.
Methods: The present study is a longitudinal retrospective study that uses the data available in
the environmental health department in the Health Center of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad
Province The trend of changes in environmental health indicators was examined over ten
years. The data were analyzed using SPSS software version 16.
Results: In the present study, environmental health indicators in rural, urban, and the whole
city were analyzed. These indicators include the percentage of rural dwellers with access to
sanitary toilets, waste disposal, sewage disposal, livestock waste/manure, improvement
percentage, and the hygiene of public places and food preparation and distribution centers, the
health cardholders percentage and healthy drinking water in the village, city and the whole
city were calculated, Which were 87.3%, 95.4%, 68.4%, 88.9%, 86.7%, 83.9%, 94.3%, and
91.3%, respectively.
Conclusion: The findings of the present study show that except for the index of improvement
and sanitation of public places and food preparation and distribution centers, which was not
significant in Kohgiluyeh city, other environmental health indicators have improved during
ten years, but most indicators were lower than the average indicators set by environmental
health experts in the province. This effort requires the authorities to improve the
environmental health indicators by providing solutions such as attracting specialized
environmental health personnel, applying the laws of Article 688 of public health and Article
13 of cosmetic beverages, and providing the necessary correspondence with the relevant
departments to interact.
