تدوين برنامه‌هاي عملياتي جهت رعايت اخلاق در كشاورزي:مورد مطالعه روستاي تلبومه استان خوزستان

بروز بحران هاي جدي ناشي از رفتار هاي غير اخلاقي در كشاورزي، اهميت نهادينه سازي كشاورزي اخلاقي را بيش از پيش نمودار ساخته است. به دليل آن كه كشاورزان مهم ترين علت بروز رفتار غير اخلاقي در فعاليت هاي كشاورزي هستند، هم اكنون بذل توجه و ارائه آموزش به آن ها در مورد حصول كشاورزي اخلاقي به هدفي مهم تبديل شده است. روش هاي متعددي به‌منظور ايجاد توافق بين تمامي دست‌اندركاران بخش كشاورزي جهت تدوين برنامه هاي حمايت از محيط زيست در كشاورزي وجود دارد؛ اما يكي از كاربردي ترين اين روش ها، روش ارزشيابي پاسخگو است. لذا هدف تحقيق حاضر، تدوين دستورالعملي جهت دگرگوني در اطلاعات، بينش ها و مهارت هاي تمامي ذي نفعان مربوطه در روستاي تلبومه استان خوزستان بوده است. كشاورزان هدف از روستاي تلبومه شهرستان باوي بودند كه با استفاده از نمونه گيري گلوله برفي 15 نفر از آن ها انتخاب شدند. مداخله ‏گر ها از كارشناسان مديريت جهاد كشاورزي شهرستان باوي و پرسنل بخشداري مركزي باوي بودند كه براي همكاري در فرآيند پژوهش، پنج نفر از آن ها برگزيده شدند.نتايج تحقيق، كاهش اختلاف قدرت ميان ذي نفعان، بهبود ارتباط متقابل و تناسب در الگوهاي عمل ذي نفعان را به‌عنوان سه ركن اصلي براي تغيير باور هاي اصلي و تحقق يادگيري دو حلقه اي، معرفي نمود. مدل عملياتي تحقيق تأييد نمود كه به‌منظور نيل به رفتار اخلاق محور با محيط زيست هم روستاييان و هم ساير مداخله گران نياز انكارناپذيري به آموزش و يادگيري دارند. به‌منظور نيل به اين نوع يادگيري، بازديد هاي صحرايي كشاورزان از واحد هاي توليدي رعايت كننده اصول كشاورزي اخلاقي، به‌عنوان روش نمايش نتيجه، پيشنهاد مي شود.