مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسۀ تأثير دبريدمان سطح ريشۀ دندان‌هاي مبتلا به پريودنتيت با وسايل دستي، اولتراسونيك و ليزر Er:YAG بر نرخ بقاي فيبروبلاست‌هاي لثۀ انساني

چكيده فارسي :

بيماري‌هاي پريودنتال يكياز شايع‌ترين علل از دست دادن دندان ها است. بازسازي اتصال از دست رفته و برقراري چسبندگي مجدد بافت به سطح عريان شدۀ دندان ها مهمترين هدف در درمان‌هاي پريودنتال است. با توجه به معايب روش‌هاي معمول آمادهسازي سطح ريشه امروزه استفاده از ليزرها به ويژه ليزر Er:YAG براي انجام درمان‌هاي پريودنتال مناسب مي‌باشند. و نيز با توجه به خلأ اطلاعات آماري از چگونگي عملكرد ليزر در بهبود درمان‌هاي پريودنتال در تحقيق حاضر اثرات جرم گيري دستي، اولترا سونيك و ليزر Er:YAG بر نرخ بقاي سلولي فيبروبلاست‌هاي لثه انساني بررسي شد. روش‌ بررسي: اين تحقيق به صورت مطالعۀ Expriemental و با استفاده از تست MTT انجام شد. در اين مطالعه 35 دندان تك ريشۀ مبتلا به پريودنتيت و 7 دندان سالم كه به دلايل ارتودنسي كشيده شدند (گروه كنترل) مورد بررسي قرار گرفت. مجموع برش‌ها در 5 گروه قرار داده شد: 1) گروه سالم بدن درمان (كنترل +) 2) گروه درمان نشده مبتلا به پريودنتيت (كنترل-) 3) گروه جرم گيري دستي (Scaled Gracey) 4) تابش ليزر Er:YAG (mj100 و Hz 10) با Pulse duration 230 very short همراه با روش دستي 5)گروه اولتراسونيك. برش‌ها در محيط كشت سلولي قرار داده شد نرخ بقاي سلولهاي فيبروبلاست لثۀ انساني در گروههاي فوق با استفاده از تست MTT بررسي شد. يافته‌ها: نتايج به دست آمده از مطالعۀ حاضر با استفاده از آناليز كوواريانس (Ancova) نشان داد كه ازنظر ميزان بقاي سلول‌هاي فيبروبلاست لثهاي بين 5 گروه اختلاف معنيداري وجود دارد(001/0P<). هر چند اختلاف معنيداري بين تعداد سلول‌هاي فيبروبلاست برروي ديوارۀ دندانها بين چهار گروه يافت نشد، ولي هر 4 گروه مورد بررسي تفاوت معنيداري با گروه كنترل مثبت داشتند (كنترل مثبت/36±65/208، اولتراسونيك82/18±65/133، دستي41/26±29/128، دستي+Er-YAG 1/14±113، كنترل منفي57/10±43/130). نتيجه گيري: تحقيق نشان داد كه استفاده از ليزر Er:YAG (mj100 و Hz10) نمي‌تواند سبب افزايش نرخ بقاء فيبروبلاست لثه‌اي گردد.