امكان ورود ثالث در داوري بر اساس سير قواعد آنسيترال و قانون داوري تجاري بين‌المللي ايران و تأثير آن بر خصوصي و محرمانه بودن داوري ‬‬‬‬‬‬

با گسترش روابط اجتماعي و حقوقي ميان افراد در جامعه بشري، تزاحم منافع ميان آنان مطرح‌ شده و نتيجه آن در طرح دعاوي مختلف و تعدّد اطراف اين دعاوي آشكار مي‌گردد. در تنظيم مقررات آيين دادرسي بايد به حقوق اشخاص ثالث توجه شود تا امكان طرح دعوي از سوي هر شخصي كه ممكن است مدعي حق يا نفعي در دعواي مطروحه باشد، در فرايندي شفاف فراهم گردد. دعاوي مختلف‌الاطراف در دادگاه‌هاي دولتي با امكان طرح دعواي ورود ثالث، صرف‌نظر از توافق طرفين ذي‌ربط، موردشناسايي قرار گرفته ولي در داوري به‌دليل حكومت اصل آزادي اراده طرفين بر جريان داوري، ورود اشخاص ثالث حتي اگر منافعشان در داوري مطروحه تحت‌الاشعاع قرار مي‌گرفت، بدون رضايت طرفين داوري ممكن نبود، چراكه از خصوصي و محرمانه بودن داوري به‌عنوان ويژگي‌هاي متمايزكننده آن از دعاوي مدني نام ‌برده مي‌شد و شخصي غير از طرفين داوري، نه‌تنها نمي‌توانست در جريان دعوي به‌عنوان طرفي كه منافعش به تبعيت از طرفين يا مستقلاً، درگير بود، وارد شود بلكه حتي نمي‌توانست در جلسه استماع دعوي به‌عنوان شخصي بي‌طرف حضور پيدا كند. اين رويه با تصويب قواعد آنسيترال راجع به شفافيت در داوري‌هاي مبتني‌بر معاهده بين دولت و سرمايه‌گذار تغيير كرد و ورود ثالث نه‌تنها در جلسات استماع دعوي بلكه به‌عنوان يكي از طرفين دعوي نيز مجاز گرديد و اين تغيير تأثيرات عمده‌اي بر خصايص داوري گذاشت.